Om wat meer bekendheid te geven aan het leven van mij als transgender plaats ik de Blog die ik op de website heb staan over mijn geboorteafwijking het Syndroom van Klinefelter ook op deze site. Hoe tolerant bent U als lezer t.a.v. van transgenders? Een Transitie dus de overgang van Man naar Vrouw duurt 3 jaar. Na die 3 jaar kun je je laten opereren, dus de penis laten verwijderen en een vagina laten maken, borsten vergroten enz. Niet iedereen doet dat. Of ik het ga doen, hangt van mijn gezondheid af.
De regels om in Transitie te mogen gaan zijn streng. Je mag niet roken, geen alcohol nuttigen en geen drugs gebruiken.
Tijdens een transitie kun je je baardharen laten verwijderen, dat doe ik, een zeer pijnlijke bezigheid die niet verdoofd wordt. Dat verwijderen van de haren duurt zeker 3 jaar.
In die 3 jaar moet je als vroiuw gaan leven. Kleden als vrouw, opmaken enz. Maar dat is geen moeite voor me, ik geniet er zelfs van. Ja het is wel kostbaar, want mijn hele garderobe moet ik vernieuwen.
Gelukkig is er een winkel op de Heerlerbaan bij het winkelcentrum van Renata een vriendin van me, Renata's Festo, buiten het herstellen van kleren verkoopt ze ook tweedehands vrouwenkleding. Daar kon ik dan ook zonder dat je je hoeft te schamen even kijken wat je maten zijn. En wat mooie kleren uitzoeken en passen ze niet, dan kunnen ze altijd passend gemaakt worden.

Wie bevrijdt ons van de klootzakken van mannelijke huisartsen

Permalink
Gisteren had ik weer eens last van hartritmestoornissen, eergisteren trouwens ook, altijd in de middag. Ik denk dat ik weet waar het aan ligt. Maar dit terzijde. Weer eens de huisartsenpost gebeld. Ik moest langskomen zei het meisje aan de telefoon. Dus een afspraak gemaakt voor 18:00 uur. Omnibuzz gebeld en met de taxi naar het ziekenhuis. De stoornis had ik nog wel een beetje maar was al beduidend minder. Ik zat te twijfelen om te gaan, maar goed, ik denk doe het maar. Om half zeven aan de beurt. Een mannelijke arts met een baard. Wat een klootzak, zelden zo’n onbeschoft varken mee gemaakt.
 Wat ik kwam doen. Ik heb dat uitgelegd, laten zien, aan de AppleWatch had hij geen boodschap, dat waren maar spielereien, in heel Amerika werken universiteiten mee aan het onderzoek en in Nederland zit zo’n klootzak die het maar niks vind.
Wat ik kwam doen, de huisartsenpost was voor noodgevallen. Dus met andere woorden, je bent geen noodgeval. Ik zei, nou ik heb de telefoniste uit gelegd wat ik heb, daarop zei ze kom langs, ik heb nog gezegd dat heeft geen nut, maar ze drong er op aan dat ik moest komen, dus ben ik gekomen.
Dus wat doe je. Hij deed niks. Hij had duidelijk geen zin in zijn werk. Ik bedoel waarom ben je huisarts geworden als je geen zin er in hebt. Stop er dan mee, ga wat anders doen. Val de mensen vooral niet lastig en scheer die baard af, of moet je daarachter verbergen, durf je de mensen niet in de ogen te kijken, heb je daar een masker voor nodig. Hij zat er ook voortdurend met zijn handen door heen te wrijven, het liefst zou hij zijn gezicht nog willen verbergen achter een hand masker. Asjeblieft, redt ons van deze onbenullen van artsen. 10 jaar geleden zei ik ooit tegen mijn toenmalige huisarts, waarom ik niet kon mailen of een afspraak maken via internet of herhaalrecepten via internet, dat was iets, daar had ik teveel gevraagd, ik heb werk genoeg zei ze. Ze begreep niet, dat dit minder werk zou betekenen. Nu 10 jaar later is het de normaalste zaak van de wereld, sinds kort kan dit allemaal bij mijn huidige huisarts. Dus over 10 jaar zal de AppleWatch ook wel erkend zijn als hulpmiddel. Dan heeft Samsung hem gekopieerd met al zijn functies en dan heeft iedereen zo’n ding want de Android sukkels lopen nog achter en deze klootzak was beslist een Android sukkel. Want onderzoek heeft uitgewezen, dat de Android gebruikers verkocht worden in het segment van de minste intelligentie en dat was duidelijk te zien bij die huisarts, dat hij daar bij hoorde.
Comments

Links

Permalink
Ik heb een kopje in het menu er bij gezet, Links. Onder Links vindt je websites die ik ook maak. 
Terwinselen is de plaats waar ik geboren ben. Dit dorp is ontstaan door de Staatsmijn Wilhelmina en is dus in principe een dorp dat pas een 100 jaar oud is. De naam is ontstaan door een beekje dat ontspringt in de Hoeve Winselerhof, de Winsel en deze naam is hoogstwaarschijnlijk afgeleid van de naam Winzer dat wijnboer betekent. In vroegere tijden behoorde dit deel van Nederland bij Oostenrijk. 

De Witte Wijk is de plek waar ik nu woon. Het is een onderdeel van de Molenberg in Heerlen. De Witte Wijk zijn een 212 woningen die wit zijn geverfd en de eerste wijk in Nederland was, die met voorgevormde platen gebouwd zijn. Zo kennen deze huizen geen spouwmuur. De woningen zijn gebouwd in 1951-1952 toen er een enorm tekort aan woonruimte was. Ze waren in die tijd bedoelt voor de beambten van de mijn industrie. In 2005 zijn ze geïsoleerd en heeft de woningvereniging ze in de verkoop gedaan. In 2010 heb ik een woning gekocht. Ik heb maar een gas verbruik tussen de 350-450 kubieke meter. In 2015 was ik de eerste die zijn da vol legde met zonnepanelen. Sindsdien houdt ik stroom over. Ik produceer meer dan ik verbruik. De kosten voor energie bedragen maar 32 euro per maand. 
De eerste bewoner van mijn huis was Jean (Jan) Stroom en zijn gezin, hij was  een ingenieur  van de mijn Marcinelle in Charleroi in België, op 8 augustus 1956 kwam hij om in een mijn ongeluk. Hij was de enige Nederlander  van de 262 omgekomen mensen. Vandaar dat ik dat weet. 
De krant de Limburger heeft er in 2016 een artikel aan gewijd. 

De website Viviënne Crutzen, heb ik mijn foto archieven staan, die ik in de loop van de tijden verzamelt heb. Ik heb het archief van mijn Pete oom, van een oude buurman en nog van de familie Pelen. Je weet foto’s ouder dan 70 jaar zijn vrij van auteursrechten, dus die kan ik gewoon publiceren. Ze geven een inzicht over hoe mensen vroeger leefde. De familie van der Does is heel bijzonder, daar ben ik nu mee bezig. Dirk van der Does was geboren in Hellevoetsluis, door omzwervingen en bijzondere contacten kwam hij in Heerlen terecht, waar hij zijn vrouw leerde kennen en in 1912 mee trouwde. Maar Heerlen werd hem te klein en hij vertrok naar Nederlands Indië, om daar bij de posterijen te gaan werken. Veel foto’s zijn daar gemaakt. Hij was zelf een verwoed fotograaf. Als je zoekt naar de eerste luchtpost naar Nederlands Indië, dan kom je uit op een site van de vpro waar staat dat dit in 1932 was. Geschiedvervalsing. De eerste luchtpost was in 1924. Ik heb er een foto van. 
Ik ben nog bezig met de foto’s. Ze staan er dus nog niet allemaal op. 
Een zoon van Dirk van der Does, was mijn buurman, die wilde ze weggooien, en ik heb toen gezegd, geef ze mij maar. Gered van de ondergang. In de fotoboeken zitten ook veel oude documenten uit de 19 de eeuw. 


Comments

Allemaal poppenkast

Permalink
Vanmorgen kom ik iemand tegen met 2 labradors eentje was 11 jaar en de andere 1,5. We praten over van alles en nog wat, je weet hoe dat gaat. Na een tijdje zegt ze ik discrimineer niemand, maar die transgenders is allemaal poppenkast. Nu kun je kwaad worden, maar goed dat doe ik niet. Ik zeg je discrimineert niemand, maar ik ben poppenkast volgens jou, dan discrimineer je me toch. Nee zegt ze, maar de transgenders is allemaal poppenkast. Nu had ik haar uitgelegd dat er nog wel een groot verschil is tussen het vrouwelijk of het mannelijk hormoon, want ik weet dat ik heb ze allebei gehad. Maar volgens mij begreep ze dat niet. 
Tja zo denken mensen er ook over. We doen maar alsof. Transgenders hebben geen gevoel, horen nergens bij. Dat gevoel kende ik al toen ik testosteron kreeg. In de mannenwereld heb ik ook niet gehoord. Dat hebben de echte mannen keer op keer laten weten, van jongs af aan. Nu ben ik de andere kant op gegaan en wordt ik weer verstoten. Gelukkig hoor ik bij de transgenders en bij de Klinefelters. Dus ik hoor nog ergens bij. 
Comments

Mijn enige grote liefde

Permalink
12 Oktober is en blijft altijd een bijzondere dag voor mij, dan heeft Arlette verjaardag. 
Arlette is de enige vrouw geweest waar ik verliefd op ben geweest. Een liefde die nooit overgaat, een liefde die vast gebeiteld zit in mijn bestaan. 
Ik heb meerde relaties gehad, met meerdere vrouwen naar bed geweest. Maar dat was altijd maar voor even, voor een dag voor een week, voor 3 weken, voor 3 maanden en dan was het voorbij. 
Arlette kwam ik tegen begin 1984 op de meubelbeurs waar ik vrijwilligerswerk deed. In het voorbij gaan in een flits was ik verliefd. Liefde op het eerste gezicht noemen ze dat, is dat wel zo, of werkt dat anders. Ik denk dat het anders werk, maar dat voor later. Ze liep naar binnen en een collega hielp haar. Ze verlet de zaak en ik keek haar na, met de gedachte, hoe krijg ik contact met die vrouw. 
Even later kwam ze terug, haar auto startte niet.  Daar moet je voor bij Vincent zijn, zei iemand, die is automonteur, het noodlot was me behulpzaam. 
Ze kwam me vragen of ik naar de auto kon kijken, natuurlijk kreeg ik hem aan het lopen. De week er na heb ik nog een beurt aan de auto gegeven en daarna vertrok ze naar Frankrijk, waar ze ook vandaan kwam, op vakantie. Ze was de enige in mijn leven als man die mijn voornaam goed uit sprak. Vin - cent op z’n Frans Wijn - Honderd. 
Na dat ze terug was zou ze contact met me opnemen, maar dat gebeurde niet. Ik weet niet wat ik allemaal gedaan had om dat contact toch weer te herstellen, is met geen pen te beschrijven, maar het noodlot hielp me weer. Op een zondag belde ze weer eens op, omdat ze problemen had met haar auto. Ik reed met de fiets naar Kerkrade stapte in de auto, starte hem en hij liep. Mijn argwaan was gewekt. Ze had geen andere manier gevonden om met mij in contact te komen.
We kletsten wat en besloten uit te gaan eten. Eerst even naar huis, waar ik me wilde omkleden en even douchen. Thuis stelde ik haar voor aan mijn ouders en ik vertrok naar boven. Mijn vader zat als gewoonlijk voor de TV naar de sport te kijken en kwam niet van zijn plaats af. Mijn moeder praatte met Arlette. Waar we naar toe zijn gegaan weet ik niet meer. Maar ze vertelde me dat mijn moeder voor de geboorte van het eerste kind een miskraam had gehad. Dat was iets wat ik niet wist, dat had ze me nooit vertelt. Maar als je dus gaat rekenen, was ze al in verwachting voordat ze van de kerk getrouwd waren, een doodzonde vroeger. Voor de wet waren ze getrouwd, maar dat telde niet in het rooms-katholieke zuiden van die tijd. 

Toen ik de dag erna met mijn moeder praatte over haar, begon ze haar zwart te maken, ze was  au pair geweest en daar moest je niet mee om gaan, dat waren slechte meisjes. En ik weet niet wat ze allemaal er uit sloeg. Natuurlijk heb ik het Arlette gevraagd, het was allemaal gelogen. Blijkbaar wilde ze niet dat ik een relatie kreeg. Ik trok me er weinig van aan. Een fantastische tijd brak voor me aan. Ze heeft er voor gezorgd dat ik op me zelf ging wonen. Ik was de intriges van thuis zat. Na 2 jaar maakte ze het uit. Dat was een schok voor me. Ze was een lesbienne. Maar daarna bleef ze me toch stalken zeker nog 10 maanden. Toen heb ik daar een einde aan gemaakt. Blijkbaar was er toch liefde ook van haar kant. Maar ze begreep het niet. Hoe kon ze verliefd worden op een man. 
Nu achteraf is alles duidelijk. We menen altijd dat het uiterlijk telt. Allemaal onzin. De feromonen, daar draait het om. Blijkbaar heb ik de geur van een vrouw en die geur trok haar aan. En voor mij was dat ook zo. 
Ik ben altijd vrouw geweest. Het is niet alleen geestelijk maar ook lichamelijk. 
Comments

11 oktober coming out Day

Permalink
1 jaar geleden ging ik naar het gemeentehuis in Heerlen om mijn nieuwe identiteitskaart en rijbewijs op te halen, met mijn nieuwe voornamen er op en het belangrijkste de V/F voor mijn naam. Eindelijk vrouw. Coming out Day is 11 oktober een mooiere datum had ik me niet kunnen wensen. 
1 jaar later. 
Ben gestopt met social media. Het pesten is ondragelijk. Wordt nog steeds behandelt als man en niet als vrouw. Ben gestopt met mensen, omdat ze me niet willen zien als vrouw maar gewoon doorgaan me als man te behandelen. 
En al die mensen die nog steeds mijn oude naam uitspreken. Dat noem ik geen respect hebben. 
Coming Out Day is het ene, maar het andere is dat je na je coming out, voor vogel vrij wordt verklaard. Je wordt niet meer serieus genomen met niks. 
Bij het VuMc was er een receptioniste die me gewoon meneer bleef noemen, een aankomend arts, die niet de moeite neemt om een dossier te lezen. Klagen kun je, maar daarna serveren ze je af. Dan kun je vertrekken. Dan hebben ze plotseling geen arts meer voor je. Vanaf de tijd dat ik weet dat ik een Klinefelter ben, vraag ik voor een psycholoog, krijg hem niet, dat is nu 17 jaar geleden. Het Klienefelter zijn was mijn eerste coming out, ik werd er voor bestraft, ik werd onterfd, want je moet wel bestraft worden als je iets doet wat niet in de maatschappij past. Mijn tweede coming out was 11 oktober 2016, ook dat viel verkeerd bij de meeste mensen, begrijp me niet verkeerd, ik voel me er gelukkig bij met me vrouw zijn, maar het is zo vermoeiend en frustrerend om door iedereen gezien te worden als een outlaw, waar je omheen moet lopen. De moslim van hiernaast, gaat ijskoud verder met het aanspreken van buurman. Wat een klootzak. Ik heb er geen ander woord voor. Hij zit ook voortdurend rotzooi in mijn tuintje te gooien. Pesten noemen ze dat. Zou Wilders dan toch gelijk hebben? Je mag hun niet discrimineren, maar zelf doen ze niks anders, omdat het niet in hun geloof past. Ik ben gelukkig een vrouw die nooit spijt heeft van zijn beslissingen. Je hebt mensen die hebben overal spijt van. Kopen een auto en zeggen naderhand, ik had me de oude moeten houden, of kopen een telefoon en dan had het toch die ene moeten zijn, want die was goedkoper. Nee zo’n mens ben ik niet. Gelukkig niet. Ik ben vrouw en dat had ik altijd willen zijn. Ik heb gecorrigeerd, wat er verkeerd is gegaan. Ik voel me er goed bij. Elke stap wat ik doe om meer vrouw te zijn is een coming out en weet je ik voel me er goed bij. En alleen daar gaat het om. 
Comments

Thuisarts.nl - 2

Permalink
Nu zijn er natuurlijk meer kenmerken voor een arts en ook voor ouders. Een Klinefelter jongen heeft te kleine testikels, vaak zijn ze niet ingedaald en dan moet je sowieso naar een dokter gaan. Ook vaak een te kleine peins. De lichaamsbouw is anders de borstvorming is meer vrouwelijk als mannelijk. De schouders zijn vaak smaller. Niet alleen zijn de benen langer als normaal, maar ook de armen. Een pak kopen was altijd een probleem vroeger en nu is dat probleem nog groter nu ik vrouwen kleren koop .de armlengtes zijn altijd te kort. Een broek kun je kopen op lengte maten, maar een jas niet. Vroeger als kind had ik dat ook, een broek moest mijn moeder altijd enger maken een jas werd te groot gekocht en bleef als een zak vaak hangen.
Je kunt het zien aan de inplanting van het haar, dat anders is al bij jongens die geen Klinefelter zijn. De haarinplanting is vrouwelijk. Dat geldt ook voor het schaamhaar, dat is ook vrouwelijk. Klinefelters slapen veel zeker als kind. Dus als je een super rustige jongen hebt, die overdag altij moe is, ga er mee naar een arts, het liefst een internist - endocrinoloog, want het kan een Klinefelter zijn. Ik viel altijd in slaap op de lagere school rond 15:00 uur,  dat doe ik nog altijd. Ik kan ook ergens zitten, b.v. in een wachtkamer, 5 minuten en ik val in slaap. Soms is dat makkelijk, het tijdsbestek is weg als je uren moet wachten.
Klinefelters kennen, in tegenstelling  wat bij thuisarts staat, geen puberteit, de stof die puberteit veroorzaakt is niet of te weinig aanwezig. Klinefelters produceren geen testosteron in hun testikels. Ze zijn op 0,1 % na allemaal onvruchtbaar. Baardgroei is er niet of nauwelijks. Ik had ook altijd nauwelijks oksel haren. Bij het ouder worden zie je steeds meer dat het lichaam meer vrouwelijk is dan mannelijk.
Ik kon geen touwtje klimmen op de lagere school, meisjes kunnen dat niet. Push Ups ging ook niet. De spieren zijn vrouwelijk.
De grote fout die bij Klinefelters gemaakt wordt, is dat ze allemaal testosteron krijgen. Want je hebt een lul en je valt op vrouwen dus je bent een man meende prof. Curfs tegen mij te zeggen, toen ik twijfelde tussen man of vrouw, terwijl Klinefelters voor 80% vrouw zijn in hun lichaamsbouw. Dus ook in de opbouw van de hersenen. Ja ze hebben een penis en die is vaak ook nog minuscuul klein en daardoor ben je een man.
Ik heb nooit in de mannenwereld gepast. Het leven is ook verschrikkelijk hard, als alles vrouwelijk is je emoties de manier hoe je in het leven staat en je wordt behandeld als een man. Ik heb niet voor niks 5 burn-outs  gehad.  En weet je als ik een reactie krijg op de site en de persoon in kwestie is een Klinefelter, dan is hun levensverhaal, altijd het zelfde als die van mij. Ze hebben allemaal een zware jeugd gehad met veel geweld, omdat ze niet reageerde zoals ze moesten reageren zoals een gewone jongen moet reageren. Het zijn allemaal jongens waar ouders niet trots op zijn en dat niet trots uiten in geweld.
Daarom erger ik me kapot, als ik zo’n onzin tegen kom op een site van thuisarts.nl de sukkels leren het blijkbaar nooit. 1/3 van alle Klinefelters weet dat hij een Klinefelter is. Dat zegt genoeg over de kennis van de huisarts en al die assistenten die er nooit van gehoord hebben, terwijl het de meest voorkomende geboorteafwijking ter wereld is. 1 op de 500 jongens heeft het. Iedereen weet wat Het downsyndroom is, maar dit is veel zeldzamer. Niemand weet wat het Klinefelter syndroom is. Zelfs huisartsen niet.
Comments

Thuisarts.nl

Permalink
Op thuisarts.nl staat de meest belachelijke omschrijving van een Klinefelter en hoe je het kunt ontdekken. Het ontdekken is heel simpel. Ik noem het de zit-test. Als er een grote jongen in de klas zit, waaraan zou je dan kunnen zien dat het een Klinefelter zou kunnen zijn.
Kijk naar de foto. Het meest rechts zittende jongetje ben ik. Ik ben zittend even groot als die andere jongetjes op de bank. Maar als ik ging staan was ik op 2 andere jongens na de grootste van de klas.
Je kunt ook goed zien dat mijn benen langer zijn, dan de andere jongens. Dat is een van de herkenningen dat ik een Klinefelter ben.

Comments

Onregelmatige hartslag

Permalink
Dit noemen ze een onregelmatige hartslag en omdat ik die na een uur nog steeds had en mijn iPhone zei dat als ik hem bleef houden, toch maar even naar de huisarts. Maar dat heeft geen nut. Daar ga ik nooit meer naar toe. Voor niks meer. Want daar wordt ik niet serieus genomen. Ik crepeer nog liever.
Ik zit al weer maanden te wachten op een verwijzing naar een psycholoog. Ik hoor niks. Zal ook niks horen denk ik. Ja ik neem wel eens contact op. Je hoort van me, ik hoor niks. 
Comments

Suiker intolerantie

Permalink
Je hebt wat op de lever liggen, is een bekend Nederlands gezegde. Ik was op zoek naar suiker intolerantie en vond deze site https://www.dokterveenstra.nl/suiker-en-zoetstoffen

Toen ik het gelezen had dacht ik, het klopt, in homeopathie geloof ik niet in, maar de rest van het artikel klopt wel. Kijk mijn leverwaarden zijn goed, maar dat wil niet zeggen dat hij goed functioneert. En dat doet hij niet, want ik heb last van zuurbranden, ondanks dat ik geen suiker eet. Mijn voedsel wordt dus door de lever niet goed afgebroken. 
Wanneer zijn die intoleranties begonnen. 
Ze zijn begonnen in 2010. In 2009-2010, kwam ik er achter dat ik onterfd was door mijn moeder. Buiten het feit dat ik altijd alles gedaan had in mijn leven wat ze me hadden opgedragen, kon ik niet begrijpen dat ik uit het gezin gegooid was. En nog steeds kan ik dat niet begrijpen. 
In 2013 na een bezoek in Oostenrijk bij een vriendin die ik al 20 jaar kende, dacht ik die ik met alles geholpen had wat je je maar kunt bedenken, werd ik behandelt als een hond. Mijn hond die ik bij me had, werd beter behandelt. Die kreeg tenminste wat te eten. Ik heb 3 dagen op brood geleefd, wat ik ook nog zelf ging kopen bij de bakker, zelfs de thee had ik bij me. Had ik dat niet gehad, dan was ik van honger en dorst omgekomen. Gelukkig was er een hardrock concert vlak in de buurt daar hadden ze vegetarisch eten, dat was het eerste warme eten wat ik kreeg. Ik had na 4 dagen gevraagd of me de eigenaar haar vader, me naar het station kon brengen, want ik wilde weg uit de hel Lindabrunn. Maar hij zei ik zal er voor zorgen dat je beter behandelt wordt, maar veel hielp het niet. 4 weken hel bij Veronika Kelovitz. Het wordt tijd dat ik dat verhaal ook eens ga opschrijven, want wat ik met die heb mee gemaakt is met geen pen te beschrijven. Als er iemand autisme had dan was het die wel een totaal ongevoelig mens die nog geen traantje liet toen haar moeder op zeer jonge leeftijd aan baarmoederhalskanker overleed. 
Ze behandelde elk mens als een voorwerp, dat je weggooit, als ze het niet meer nodig hebt. 
Die huwelijken naar de knoppen hielp, alleen om zich zelf daar mee te helpen en als ze haar doel bereikt had werd die zelfde persoon gedumpt, alsof ze hem nooit gekend had. 

Het derde is de Genderdysforu het inflexibele van de medewerkers van de VuMc, omdat ze geen verstand hebben van de levenswijze van een Klinefelter. Ook dat heeft verwerking nodig. Al die dingen liggen op mijn lever. En al die dingen veroorzaken dat ik voor al die suikers intolerant ben. Er is geen rust in mijn leven, en suiker zorgt voor nog meer onrust. Mijn hart gaat tekeer als ik suiker eet. 
Nu ben ik ook al vanaf mijn ontdekking dat ik een Klinefelter ben, het zoeken naar een psycholoog en die heb ik nog steeds niet. Dus gebruik ik maar de site daarvoor.

Maar toch had ik liever een echte psycholoog. 

Comments

1 jaar vrouw

Permalink
Volgens mijn ID kaart ben ik nu 1 jaar vrouw. Hoewel ik de kaart pas 11 oktober gekregen heb. Dus welke datum hanteer ik nu.  Maar goed als ik mijn kaart moet laten tonen staat daarop 4 oktober 2018. 
Wat heeft het jaar me gebracht. Veel mensen behandelen me nog steeds als man. Ze zeggen wel mijn voornaam, maar als je iets niet meer doet, wat ik vroeger als man wel deed , zijn ze kwaad, de slavernij had ik vorig jaar ook afgeschaft. Mijn buurman, als je voor het huis staat rechts van me meent me nog altijd Buurman te moeten noemen, ondanks dat hij zijn kinderen als eerste lieten kijken wat ik op het naamplaatje had gezet toen ik dat meer als een jaar geleden op mijn deur monteerde. Hij is moslim, dat zegt genoeg, lijkt me zo. 
Mijn tegenover buurman 76 jaar oud, idem dito, maar hij is geen moslim, maar blijkbaar iemand die zo conservatief is dat hij geen respect heeft voor de gevoelens van mij. Hij moet het weten, want ik heb het zijn vrouw uit gelegd, hoe het in elkaar zit. Telefonisch, dat is vaak een probleem, maar ook vaak helemaal niet. 
Het meeste wordt je gediscrimineerd door mensen in de medische wereld, zelfs op de afdeling Genderdysforie op de VuMc was er een telefoniste die me bleef pesten. 
En mezelf. Ik voel me goed, ben weer terug in het gevoel van voor  de testosteron periode. 
Daar kan ik mee om gaan, nu nog hopen dat ik geen hartritmestoornissen meer krijg, dat zou perfect zijn. Maar mijn nieuwe AppleWatch 5 gaat dat makkelijker detecteren en ik kan nu een ecg maken, als ik het heb. 
De suiker intolerantie heb ik, dankzij mijn AppleWatch 3 ook kunnen aantonen. Dus ik moet nog meer opletten op producten waar suiker in zit. Zoals het verbrande koolhydraten, want dat noemen ze karameliseren en karamel is nu eenmaal suiker. 
Als je nu denkt dat ik nu afval. Nee dat doe ik nog steeds niet. Ben al een stuk minder brood gaan eten. In plaats van 2 dagen doe ik nu 3,5 dag met hetzelfde brood. Dus veel minder koolhydraten het helpt niet. Val geen gram af. Ja de spiermassa was minder geworden, dus dan wordt je ook lichter, maar ik was niet lichter geworden door minder vet. 
Ik ben gestopt met Facebook en met de Messenger en met LinkedIn, met de laatste ben ik al een paar jaar geleden mee gestopt. Te veel respectloze mensen op Facebook. Ik had een groep aangemaakt om iedereen tegelijk dezelfde mededeling te sturen, dat ik stop met Facebook. Een iemand stuurde me een Whatsapp, dat ze zich verwijdert had uit de groep, want ze wilde niet in een groep staan. Wat doet ze dan op Facebook, vraag ik me dan af. Dat is toch een grote groep mensen. Toppunt van hypocrisie, als je het mij vraagt. 
Blijkbaar heeft Mark Zuckerberg de geldwolf nog nooit gehoord van BCC. 
Ach ja. Nu hadden ik in het bericht gezet, hoe ze me konden volgen. Maar ik zie aan de statistiek van blogs, dat dit niemand doet op 1 iemand na, uit Portugal. En daar schrijf ik dat allemaal voor op. Uit respect voor die ene iemand. 
Comments