Ik vroeg me af wat de gemeente Heerlen doet aan LHTB-beleid, buiten de symbool politiek van een oversteekplaats. Op de site van de gemeente Heerlen vind ik alleen maar naamswijziging en dat is bij elke gemeente zo,

Heeft de gemeente Heerlen b.v. de verklaring van Dordrecht ondertekend https://www.transgendernetwerk.nl/wp-content/uploads/20162106-De-verklaring-van-Dordrecht-NL.pdf

Is mijn vraag, hebben ze een T-medewerker in dienst, waar kan ik terecht buiten de politie als ik gediscrimineerd wordt door inwoners van de gemeente Heerlen. Dit zou op haar website moeten staan, maar er staat niets op.

Laat ik eens een paar voorbeelden noemen. Vorige week werd ik uitgescholden voor vuile flikker en als je in mijn buurt komt sla ik je in elkaar. Ik heb wel aangifte gedaan en bij de aangifte stond tot de politie contact met me zou opnemen, maar dat gebeurt niet en ik betwijfel of er iets mee gedaan is, of wacht de politie eerst tot je in elkaar geslagen wordt voor dat ze iets doen? 

Of wat dacht U van een huisarts assistent die me gewoon al 1,5 jaar gewoon meneer blijft noemen en ik krijg het niet verandert. Ik ben wettelijk Mevr. Crutzen, maar blijkbaar zijn er mensen die dat niet tolereren en gewoon zeggen bekijk het je maar. Ik trek me er niks van aan.  En als ik haar er op wijs zegt ze doodleuk Sorry meneer. 

Of een buurman die zijn kinderen en de vriendjes daarvan opstookt en ik uitgescholden wordt voor homo. Dat kan ik natuurlijk niet zijn, hoogstens lesbienne ik ben immers een vrouw. Dan krijg je van die vernederende situaties  waar kinderen op je schreeuwen: hij doe die broek eens uit dan kunnen we je kloten en lul zien, dan lachen 10 tot 15 jongeren die om je heen staan je uit. De aanstichter is de bewoner van Vrijdagstraat 31. 

Of wat dacht U van een Psycholoog bij het MuMc die me gewoon bij mijn oude voornaam noemde en natuurlijk meneer en de balie medewerkster van dezelfde afdeling die me naar de herentoilet stuurde toen ik haar vroeg waar de toiletten waren. 

Of een medewerker van de Lidl die me iedere keer belachelijk maakt als ik aan de kassa verschijn. 

Nu vertelde ik iemand hier in mijn omgeving, dat ik aangifte had gedaan, tegen iemand die me uitschold voor vuile flikker en ik sla je in elkaar. Haar antwoord was, met jou ga ik niet meer om, je zou wat toleranter moeten zijn. Het was een bewoner van Vossepark 1.0, om maar te zeggen dat discriminatie ook bij de hogere inkomens voorkomt.  

Je hebt je hele leven geknokt om dat te mogen zijn wat je bent, mijn ouders en de andere 6 kinderen  hebben me onterfd, omdat ik niet mocht zijn wie ik ben en na al die jaren van knokken, vertelt me dan iemand dat ik toleranter moet zijn. Die zes kinderen zijn hoogopgeleid mensen, eentje is zelfs commissaris bij de raad van bestuur van Weller. Weller heeft dus een commissaris in dienst die discrimineert.

Wat doet de gemeente Heerlen aan beleid om dat te veranderen. Wat draagt de gemeente Heerlen uit en hoe zichtbaar is dat. Een zebrapaadje is niet voldoende lijkt me. Hoe tolerant is het bestuur van Heerlen zelf. Het staat nergens. Er is geen enkel artikel aan gewijd op de website van de gemeente.

Dat wat ik hier opschrijf is maar het puntje van de ijsberg. 

Nu moet ik wel zeggen dat er ook mensen zijn die me gewoon goed behandelen, maar ze zijn duidelijk in de minderheid. 

Dus nogmaals wat doet Heerlen buiten haar symboolpolitiek voor het welzijn van de LHTB -gemeenschap.

k kreeg 2 April een verwijzing van mijn huisarts naar het psychologisch centrum van het Zuyderland, omdat ik vaak depressief ben. Dat heeft niks met de transitie te maken, want dat was ik van te voren ook al. Ik had al een verwijzing gekregen in 2016, maar omdat ik toen ook een verwijzing kreeg van de VuMc heb ik die niet laten doorgaan, ik had wel een uitnodiging gekregen. 2 dingen te gelijk vond ik toen wat te veel van het goede. 

Zuyderland moet zich na 7 werkdagen bij je melden en als dat niet gebeurd kun je zelf contact opnemen, dat heb ik gedaan dus op 11 april heb ik gebeld. Ik kreeg een Doortje aan de lijn. De ze doortje weigerde me met mevr. Aan te spreken. Wat ik ook deed ze bleef me aanspreken met meneer. Ik heb haar zelfs gevraag wat mijn aanhef was in de computer, dat was mevr. zei ze, maar ondanks dat ging ze gewoon verder met meneer. De reinste discriminatie. Ik vroeg haar wanneer ik een uitnodiging kon verwachten, dat wist ze niet, want de triagist moest daar nog over beslissen, ik vroeg wat is een Triagist, dat wist ze niet. 

Ik heb het naderhand maar eens opgezocht. Een Triagist is een persoon die als er een ramp gebeurt onderzoek doet wie het eerste behandelt moet worden. 

Omdat het me de keel uit hing om nog langer met Doortje te praten heb ik snel een einde gemaakt aan het gesprek.  Ik heb wel nog via Whatsapp mijn beklag gedaan.

Ik had van mijn huisarts een verwijzing gekregen voor mijn de psycholoog. 

Na 7 werkdagen moet je opbellen. Daar was de medewerker niet van op de hoogte van de procedure. 

Ik kreeg een Doortje aan de lijn. 

Ik heb me duidelijk gemeld met Viviënne Crutzen. Toch bleef ze meneer tegen me zeggen, ondanks dat ik haar diverse keren er op gewezen heb dat het mevrouw is. 

Ze gebruikte diverse keren het woord triage en triagist. Ik heb gevraagd naar de Nederlandse betekenis. Kon ze niet uitleggen. Op de website wordt het woord ook gebruikt. Ik wil u toch verzoeken, om voor iedereen verstaanbaar  Nederlands te gebruiken in uw taalgebruik. 

Het woord word hier ook nog verkeerd toegepast of is de psychiatrie van het Zuyderland een grote ramp. 

Ik moest het even kwijt anders blijft het door mijn hoofd malen. 

Vriendelijke groeten

Mevrouw Viviënne Crutzen.

Ik kreeg daarop het volgende antwoord.

Beste mevrouw Viviënne, bedankt voor uw bericht. Erg vervelend dat u het contact met ons niet prettig ervaren hebt. We waarderen het zeer dat u de moeite heeft genomen deze ervaring met ons te delen. De website wordt op korte termijn aangepast dus hier wordt aan gewerkt! Bedankt voor uw feedback! Hartelijke groet van het webteam.

Ze hebben inderdaad de website aangepast. 

In afwachting van de uitslag van de triage hoorde ik niks meer. Nu was ik 27 Juni bij de psycholoog in Amsterdam en vroeg haar of zij eens niet kon bellen. Dat heeft ze gedaan. 

Van haar kreeg ik te horen, dat ze op die zelfde 11 april de huisarts gebeld hebben en me hadden afgewezen. Nu was ik vlak nadat ik in Amsterdam was geweest nog bij mijn huisarts geweest, en ik heb het er met haar nog over gehad, maar ze had me niks gezegd, ik begreep er niks van. Dat de assistenten van de huisarts me discrimineren, dat is al vanaf het begin dat ik met de VuMc bezig ben zo. Waarom dat die assistenten allemaal zo conservatief en discriminerend te werk gaan is mij een raadsel. Het kan soms verkeerd uitpakken. 

Zo kreeg ik vorig jaar in november een ernstige hartritmestoornis, men weigerde gewoon een ambulance te bellen, terwijl ze dat bij andere gewoon meteen doen. Ik bel nu ook mijn huisarts nooit meer als he me weer overkomt, dan bel ik gewoon rechtstreeks 112.  Ik heb eens een hartritmestoornis gehad in een weekend en toen was mijn hart weer tot rust gekomen, maar ik wilde het nog laten controleren door een arts, toen de assistente van de huisartsenpost me uitdrukkelijk zei dat als ik geen vervoer had, dat ze wel een ambulance zou sturen. van de assistenten van de huisarts menen dat ik naar de praktijk moet komen, terwijl ik geen auto heb. Blijkbaar hebben ze me graag dood. Want een transgender is maar lastig. 

En verontschuldigd zich de huisarts wel iedere keer, maar wat schiet ik er mee op. De rotte Appels moeten ze ontslaan, want zo blijven ze discrimineren. 

Maar goed. Om opheldering te verkrijgen, heb ik een klacht ingediend. 

Met de volgende tekst:

Op 2 April 2019 doet mijn huisarts mevr. Vreuls een verwijzing naar de psychologische afdeling van het Zuyderland. In de verwijzing staat duidelijk vermeld dat de afdeling dan binnen 7 werkdagen contact moet opnemen met de cliënt, gebeurt dat niet dan moet ik contact op nemen. Dat heb ik gedaan. 

Ik heb 11 april 2019 contact opgenomen met  de psychologische afdeling. Ik kreeg een Doortje aan de lijn. Deze mevr. weigerde me mevr.  te noemen. Ik heb haar al in het begin van het gesprek onderbroken en gevraagd waar om ze me geen mevr. noemt, want ik had me duidelijk aangemeld als Viviënne Crutzen, maar ondanks dat bleef ze volharden in me aanspreken als meneer. Ik heb haar gevraagd hoe ik bij hun in de computer stond, als mevr. of als meneer, als mevr. zei ze maar toch negeerde ze dat volkomen en ging verder om me aan te spreken als meneer. 

Ik ben op 4 oktober 2018 van geslacht verandert. Ik ben officieel een vrouw en ik wil hebben dat ze ook als dusdanig aanspreken. Deze Doortje wilde dat niet en ik zie dat als pure discriminatie en dat is bij de wet verboden, ik eis dan ook maatregelen tegen deze persoon. 

In een Whatsapp bericht heb ik dezelfde dag nog een bericht geschreven. 

Ik heb nog gevraagd hoe het nu verder ging.  Het was duidelijk dat deze mevr. niet op de hoogte was van de procedure zoals die vastgelegd zijn bij het zorgcentrum. 

Ze vertelde dat een triagist ging beslissen wanneer ik aan de beurt was. Ik heb nog gevraagd wat een triagist was, maar dat wist ze niet. Inmiddels weet ik dat. Het woord wordt verkeerd gebruikt, maar dit terzijde. 

Omdat ik niks meer hoorde heb ik de psycholoog van de Vu gevraagd eens contact op te nemen met de afdeling op Zuyderland. Uit dat contact is gebleken dat diezelfde 11 april een telefonisch contact is geweest met de assisente van de huisarts.

Waarin werd medegedeeld dat ik ben afgewezen op grond van het het feit dat ik ook een psycholoog bij de Vu had. 

Dat is natuurlijk een argument wat nergens op slaat. Men had zich de moeite moeten nemen om of met de huisarts of met mij via een een intake gesprek, te vragen waarom ik nog een andere psycholoog nodig had. Dat is niet gebeurt.

Ik ga er nu vanuit dat men mij discrimineert op grond van het feit dat ik Transgender ben. 

Buiten dat, had ik een schriftelijke afwijzing verwacht, ondertekend door een persoon die er toe doet. De triagist b.v., want nu zou het zo wel eens kunnen zijn dat dit gebeurt is door Doortje zonder dat er ook maar iemand anders aan te pas is gekomen. Bovendien denk ik dat, mijn verhaal er ook toe doet en men niet op grond van een verhaal van een receptioniste mij kan afwijzen. 

Waarom had ik dan die tweede psycholoog nodig, heel simpel ik heb het syndroom van Klinefelter. Hierdoor ontstaan psychologische problemen, die niks met mijn transitie te maken hebben en daar gaat de psycholoog in de Vu niet over, daar komt nog bij dat ik deze persoon maar 1 maal in de 6 maanden zie, mede ontstaan door het feit dat ik last heb van hartritmestoornissen, waar ik in het Zuyderland voor behandelt wordt. Dus was mij conclusie het zou fijn zijn als alles op een plek zou zijn, maar de kans om dit alles uit te leggen is me niet geboden.  Ik zie dit als pure discriminatie niet alleen van die Doortje maar ook van de afdeling psychologie van het Zuyderland. 

Mocht ik hier ook niks meer van vernemen, dan ga ik een klacht indienen tegen het Zuyderland op grond van discriminatie van transgenders. En dat is zoals u weet verboden.

Daarop weer gereageerd door een mevr. Wetzels die de klacht weer doorstuurde aan de manager van de psychologische afdeling ene Sonny Burm. 

Die schreef dat hij de klacht ernstig nam. Maar natuurlijk deed hij dat niet. Wat duidelijk blijkt uit het antwoord. 

In het antwoord geeft hij wel toe dat de assistente discrimineert, hoewel het er expliciet  niet staat. 

Acceptatie is ver te zoeken. Mijn psycholoog vroeg me eens wat ga je doen om onder de mensen te komen. Nou zeg ik, ik heb een hond weer gepakt, daar moet ik mee gaan wandelen en dan kom ik onder de mensen. En ik ben lid geworden van de partij van de dieren en ik neem toch aan dat die bijeenkomsten hebben en dan kom ik ook onder de mensen, ben ooit secretaris van de PPR geweest 6 jaar, dus ik weet wel hoe politiek werkt. Nou daar had ik me lelijk in vergist. De PvdD kent helemaal geen vergaderingen, het is wel een vereniging, maar de leden hebben niks te vertellen, zelfs over de lijst voor de verkiezingen, beslist het landelijk bestuur. Een paar mensen die niet gekozen, maar zich zelf hebben uitgezocht beslist er over wie op de lijst mag of wie niet. Je ziet dat wel bij meer partijen, de PVV, de SP, Forum voor democratie zijn allemaal partijen die hetzelfde doen, de achterban heeft niks te vertellen, ja ze houden een Congress 1 maal per jaar en dan made Groninger bepalen wie in Limburg op de lijst staat van de provinciale verkiezingen. Het zijn vaak partijen die uit een persoon ontstaan zijn. En die ene persoon heeft er moeite mee om haar macht te delegeren naar andere. 

Zo had de PvdD in de gemeenteraad van Heerlen voorgesteld om een regenboogzebrapad neer te leggen. Zouden ze wel weten wat dit zebrapad betekent? 

Ik ben welkom in de stad Heerlen, dat noem ik stigmatiseren. Ik woon hier al 24 jaar, ik was dus 23 jaar niet welkom en nu wel, of hoe moet ik dat zien. Het geld wat het kost zouden ze beter aan voorlichting kunnen besteden, lespakketten maken voor alle schoolvormen in welk geloof dan ook, om voorlichtingslessen te geven, het liefst door de personen die het het zelf zijn, want zei weten alleen hoe het is om in een verkeerd lichaam rond te lopen, dan hoef je niet meer uitgelachen te worden door 3 snotneuzen van winkelpersoneel in de Plusmarkt in het Aarveld/Bekkerveld te Heerlen, toen ze me met meneer aanspraken en ik zei dat ik geen meneer was. Ik heb al eens een hulp in de huishouding de deur gewezen, omdat ze steeds meneer tegen me zei en wat ik ook zei om dat niet te doen, bleef ze het doen. Geen respect voor de mens die in hun visie anders is. Bij de volgende was het nog erger, ik ben gestopt met Meander, omdat ik als Transgender zwaar gediscrimineerd werd en in diskrediet werd gebracht. 

Of zoals een vriend van me vertelde dat iemand zei, toen hij een transgender zag, daar heb je weer zo’n idiote omgebouwde, waarop mijn vriend hem uit probeerde te leggen hoe het in elkaar zat, wat er bij komt kijken, dat niks vanzelf gaat en dat het leven voor ons moeilijk en zwaar is. Viviënne ik heb veel van je geleerd in de omgang met je, sloot hij af, vroeger dacht ik ook zo, maar nu weet ik wat het betekend en ik was trots dat er iemand was die me verdedigde. 

Zo was ik met mijn hond bij de kapper van mijn hond. Dus je vertelt waar je mee bezig bent, want dat doe ik, opeens had ze geen tijd meer, ze zou het de volgende keer wel doen, toen ik na 4 maanden weer belde was mijn nummer geblokkeerd. 

Vaak heb ik er totaal geen zin meer in en kan ik zo van een flat afspringen, dan kijk in naar mijn hondje en denk ik, je moet voor iemand zorgen. De acceptatie is moeilijk, het zit in de hoofden van mensen, dat krijg je er niet uit met een zebrapad, dat krijg je er misschien uit met voorlichting. Besteedt daar geld en laat die stigmatiserende zebrapaden weg. Ik ben een gewoon mens zoals iedereen, ze hebben alleen bij de geboorte een verkeerd naamplaatje en geslachtslaatje er op geplakt. Ik ben blij dat ik nog de kans heb gekregen omdat te corrigeren. Zo zijn er nog velen die niet uit de kast durven te komen, omdat ze bang zijn voor de gevolgen, of dat ze uitgelachen worden. Ik had al snel in de gaten dat testosteron niet het goede middel voor me was, ik was altijd opgejaagd, kreeg baardgroei en overal haren en ik wilde dat helemaal niet. Probeer dat maar eens uit te leggen, nooit vond ik de manier om het mijn huisarts te vertellen, maar ik denk ook dat ze het niet wilde weten, 14 Jaar heb ik geprobeerd een psycholoog te krijgen die verstand had van het syndroom van Klinefelter, maar die bestond niet volgens de huisarts aan de Burgemeester Wassinkstraat, ten einde raad ben ik van huisarts gewisseld, omdat ik mijn depressiviteit niet meer uit hield. De nieuwe huisarts in de Molenhoek stuurde me meteen naar de VuMC in Amsterdam. Je moet soms wat geluk hebben in het leven. Toen ik het verteld aan mijn specialist in Maastricht, meende ze dat ik een zachtaardige man was, toen dan toch genderdysforie geconstateerd was en ik dat aan haar wilde vertellen, gaf ze niet thuis. Dat doet pijn, die heb je al die jaren  vertrouwd. ik dacht altijd dat ik een goede band met haar had. Niets is minder waar gebleken. 

Niet geaccepteerd worden zit in alle lagen of je nu slim bent of minder begaafd het maakt niks uit, angst voor het onbekende, een zebrapad lost dat niet op. Alleen voorlichting zou het kunnen oplossen. 

Maar weet je wat het probleem is in Heerlen, voor een eenling doen ze niks, wel beslissingen nemen over de hoofden heen van wie het aangaat, om zich zelf te profileren zo vlak voor de verkiezingen.