Om wat meer bekendheid te geven aan het leven van mij als transgender plaats ik de Blog die ik op de website heb staan over mijn geboorteafwijking het Syndroom van Klinefelter ook op deze site. Hoe tolerant bent U als lezer t.a.v. van transgenders? Een Transitie dus de overgang van Man naar Vrouw duurt 3 jaar. Na die 3 jaar kun je je laten opereren, dus de penis laten verwijderen en een vagina laten maken, borsten vergroten enz. Niet iedereen doet dat. Of ik het ga doen, hangt van mijn gezondheid af.
De regels om in Transitie te mogen gaan zijn streng. Je mag niet roken, geen alcohol nuttigen en geen drugs gebruiken.
Tijdens een transitie kun je je baardharen laten verwijderen, dat doe ik, een zeer pijnlijke bezigheid die niet verdoofd wordt. Dat verwijderen van de haren duurt zeker 3 jaar.
In die 3 jaar moet je als vroiuw gaan leven. Kleden als vrouw, opmaken enz. Maar dat is geen moeite voor me, ik geniet er zelfs van. Ja het is wel kostbaar, want mijn hele garderobe moet ik vernieuwen.
Gelukkig is er een winkel op de Heerlerbaan bij het winkelcentrum van Renata een vriendin van me, Renata's Festo, buiten het herstellen van kleren verkoopt ze ook tweedehands vrouwenkleding. Daar kon ik dan ook zonder dat je je hoeft te schamen even kijken wat je maten zijn. En wat mooie kleren uitzoeken en passen ze niet, dan kunnen ze altijd passend gemaakt worden.

Zuyderland discrimineert

Permalink
k kreeg 2 April een verwijzing van mijn huisarts naar het psychologisch centrum van het Zuyderland, omdat ik vaak depressief ben. Dat heeft niks met de transitie te maken, want dat was ik van te voren ook al. Ik had al een verwijzing gekregen in 2016, maar omdat ik toen ook een verwijzing kreeg van de VuMc heb ik die niet laten doorgaan, ik had wel een uitnodiging gekregen. 2 dingen te gelijk vond ik toen wat te veel van het goede. 
Zuyderland moet zich na 7 werkdagen bij je melden en als dat niet gebeurd kun je zelf contact opnemen, dat heb ik gedaan dus op 11 april heb ik gebeld. Ik kreeg een Doortje aan de lijn. De ze doortje weigerde me met mevr. Aan te spreken. Wat ik ook deed ze bleef me aanspreken met meneer. Ik heb haar zelfs gevraag wat mijn aanhef was in de computer, dat was mevr. zei ze, maar ondanks dat ging ze gewoon verder met meneer. De reinste discriminatie. Ik vroeg haar wanneer ik een uitnodiging kon verwachten, dat wist ze niet, want de triagist moest daar nog over beslissen, ik vroeg wat is een Triagist, dat wist ze niet. 
Ik heb het naderhand maar eens opgezocht. Een Triagist is een persoon die als er een ramp gebeurt onderzoek doet wie het eerste behandelt moet worden. 

Omdat het me de keel uit hing om nog langer met Doortje te praten heb ik snel een einde gemaakt aan het gesprek.  Ik heb wel nog via Whatsapp mijn beklag gedaan.

Ik had van mijn huisarts een verwijzing gekregen voor mijn de psycholoog. 
Na 7 werkdagen moet je opbellen. Daar was de medewerker niet van op de hoogte van de procedure. 
Ik kreeg een Doortje aan de lijn. 
Ik heb me duidelijk gemeld met Viviënne Crutzen. Toch bleef ze meneer tegen me zeggen, ondanks dat ik haar diverse keren er op gewezen heb dat het mevrouw is. 
Ze gebruikte diverse keren het woord triage en triagist. Ik heb gevraagd naar de Nederlandse betekenis. Kon ze niet uitleggen. Op de website wordt het woord ook gebruikt. Ik wil u toch verzoeken, om voor iedereen verstaanbaar  Nederlands te gebruiken in uw taalgebruik. 
Het woord word hier ook nog verkeerd toegepast of is de psychiatrie van het Zuyderland een grote ramp. 
Ik moest het even kwijt anders blijft het door mijn hoofd malen. 
Vriendelijke groeten
Mevrouw Viviënne Crutzen.

Ik kreeg daarop het volgende antwoord.

Beste mevrouw Viviënne, bedankt voor uw bericht. Erg vervelend dat u het contact met ons niet prettig ervaren hebt. We waarderen het zeer dat u de moeite heeft genomen deze ervaring met ons te delen. De website wordt op korte termijn aangepast dus hier wordt aan gewerkt! Bedankt voor uw feedback! Hartelijke groet van het webteam.


Ze hebben inderdaad de website aangepast. 

In afwachting van de uitslag van de triage hoorde ik niks meer. Nu was ik 27 Juni bij de psycholoog in Amsterdam en vroeg haar of zij eens niet kon bellen. Dat heeft ze gedaan. 
Van haar kreeg ik te horen, dat ze op die zelfde 11 april de huisarts gebeld hebben en me hadden afgewezen. Nu was ik vlak nadat ik in Amsterdam was geweest nog bij mijn huisarts geweest, en ik heb het er met haar nog over gehad, maar ze had me niks gezegd, ik begreep er niks van. Dat de assistenten van de huisarts me discrimineren, dat is al vanaf het begin dat ik met de VuMc bezig ben zo. Waarom dat die assistenten allemaal zo conservatief en discriminerend te werk gaan is mij een raadsel. Het kan soms verkeerd uitpakken. 
Zo kreeg ik vorig jaar in november een ernstige hartritmestoornis, men weigerde gewoon een ambulance te bellen, terwijl ze dat bij andere gewoon meteen doen. Ik bel nu ook mijn huisarts nooit meer als he me weer overkomt, dan bel ik gewoon rechtstreeks 112.  Ik heb eens een hartritmestoornis gehad in een weekend en toen was mijn hart weer tot rust gekomen, maar ik wilde het nog laten controleren door een arts, toen de assistente van de huisartsenpost me uitdrukkelijk zei dat als ik geen vervoer had, dat ze wel een ambulance zou sturen. van de assistenten van de huisarts menen dat ik naar de praktijk moet komen, terwijl ik geen auto heb. Blijkbaar hebben ze me graag dood. Want een transgender is maar lastig. 
En verontschuldigd zich de huisarts wel iedere keer, maar wat schiet ik er mee op. De rotte Appels moeten ze ontslaan, want zo blijven ze discrimineren. 

Maar goed. Om opheldering te verkrijgen, heb ik een klacht ingediend. 
Met de volgende tekst:

Op 2 April 2019 doet mijn huisarts mevr. Vreuls een verwijzing naar de psychologische afdeling van het Zuyderland. In de verwijzing staat duidelijk vermeld dat de afdeling dan binnen 7 werkdagen contact moet opnemen met de cliënt, gebeurt dat niet dan moet ik contact op nemen. Dat heb ik gedaan. 
Ik heb 11 april 2019 contact opgenomen met  de psychologische afdeling. Ik kreeg een Doortje aan de lijn. Deze mevr. weigerde me mevr.  te noemen. Ik heb haar al in het begin van het gesprek onderbroken en gevraagd waar om ze me geen mevr. noemt, want ik had me duidelijk aangemeld als Viviënne Crutzen, maar ondanks dat bleef ze volharden in me aanspreken als meneer. Ik heb haar gevraagd hoe ik bij hun in de computer stond, als mevr. of als meneer, als mevr. zei ze maar toch negeerde ze dat volkomen en ging verder om me aan te spreken als meneer. 
Ik ben op 4 oktober 2018 van geslacht verandert. Ik ben officieel een vrouw en ik wil hebben dat ze ook als dusdanig aanspreken. Deze Doortje wilde dat niet en ik zie dat als pure discriminatie en dat is bij de wet verboden, ik eis dan ook maatregelen tegen deze persoon. 
In een Whatsapp bericht heb ik dezelfde dag nog een bericht geschreven. 
Ik heb nog gevraagd hoe het nu verder ging.  Het was duidelijk dat deze mevr. niet op de hoogte was van de procedure zoals die vastgelegd zijn bij het zorgcentrum. 
Ze vertelde dat een triagist ging beslissen wanneer ik aan de beurt was. Ik heb nog gevraagd wat een triagist was, maar dat wist ze niet. Inmiddels weet ik dat. Het woord wordt verkeerd gebruikt, maar dit terzijde. 
Omdat ik niks meer hoorde heb ik de psycholoog van de Vu gevraagd eens contact op te nemen met de afdeling op Zuyderland. Uit dat contact is gebleken dat diezelfde 11 april een telefonisch contact is geweest met de assisente van de huisarts.
Waarin werd medegedeeld dat ik ben afgewezen op grond van het het feit dat ik ook een psycholoog bij de Vu had. 
Dat is natuurlijk een argument wat nergens op slaat. Men had zich de moeite moeten nemen om of met de huisarts of met mij via een een intake gesprek, te vragen waarom ik nog een andere psycholoog nodig had. Dat is niet gebeurt.
Ik ga er nu vanuit dat men mij discrimineert op grond van het feit dat ik Transgender ben. 
Buiten dat, had ik een schriftelijke afwijzing verwacht, ondertekend door een persoon die er toe doet. De triagist b.v., want nu zou het zo wel eens kunnen zijn dat dit gebeurt is door Doortje zonder dat er ook maar iemand anders aan te pas is gekomen. Bovendien denk ik dat, mijn verhaal er ook toe doet en men niet op grond van een verhaal van een receptioniste mij kan afwijzen. 
Waarom had ik dan die tweede psycholoog nodig, heel simpel ik heb het syndroom van Klinefelter. Hierdoor ontstaan psychologische problemen, die niks met mijn transitie te maken hebben en daar gaat de psycholoog in de Vu niet over, daar komt nog bij dat ik deze persoon maar 1 maal in de 6 maanden zie, mede ontstaan door het feit dat ik last heb van hartritmestoornissen, waar ik in het Zuyderland voor behandelt wordt. Dus was mij conclusie het zou fijn zijn als alles op een plek zou zijn, maar de kans om dit alles uit te leggen is me niet geboden.  Ik zie dit als pure discriminatie niet alleen van die Doortje maar ook van de afdeling psychologie van het Zuyderland. 
Mocht ik hier ook niks meer van vernemen, dan ga ik een klacht indienen tegen het Zuyderland op grond van discriminatie van transgenders. En dat is zoals u weet verboden.



Daarop weer gereageerd door een mevr. Wetzels die de klacht weer doorstuurde aan de manager van de psychologische afdeling ene Sonny Burm. 
Die schreef dat hij de klacht ernstig nam. Maar natuurlijk deed hij dat niet. Wat duidelijk blijkt uit het antwoord. 

In het antwoord geeft hij wel toe dat de assistente discrimineert, hoewel het er expliciet  niet staat. 

Geachte mevrouw Crutzen

Allereerst wil ik u bedanken voor het maken van de melding. Communicatie is een erg belangrijk onderdeel van onze dagelijkse werkzaamheden.

Op 15 juli 2019 heb ik een klacht van u gekregen die ik in drie delen kan samenvatten: 
 - de bejegening van een medewerker die u met ‘meneer’ blijft aanspreken; 
 - de afwijzing voor behandeling;
 - dat u aangeeft dat de procedure niet correct is doorlopen;
U verwacht van mij een schriftelijke reactie. Ik heb uw klacht en de aanleiding daartoe grondig onderzocht. Laat ik vooropstellen dat ik uw boosheid en de klacht rondom de bejegening volledig kan invoelen. We zullen mede op uw aangeven de procedure zoals we deze nu volgen aanpassen. 


U geeft aan dat u door een secretaresse met meneer bent aangesproken terwijl u een vrouw bent en aldus wenst aangesproken te worden. 
Dit is ook het minste wat je mag verwachten. Ik heb met betreffende persoon gesproken. Ze erkent ook dat ze u, ondanks correctie, meneer bleef noemen. Laat ik voorop stellen dat dit uiteraard niet hoort. Dit heb ik ook duidelijk gemaakt naar betreffende medewerker. Ik wil wel aanvoeren dat dit absoluut niet vanuit discriminerende motieven is geweest. Mw. vindt het zeer vervelend dat dit gebeurd is. Ze geeft aan dat ze in verwarring was waardoor ze u toch met meneer bleef aanspreken. Erg vervelend en niet correct maar geloof me alsjeblief dat dit niet kwaadaardig bedoeld was. Dat dit bij u zeer onprettig is overgekomen daar heb ik alle begrip voor. 

Wat betreft de inhoudelijke kant: er hebben twee specialisten naar de verwijzing door uw huisarts gekeken en op basis van de beschikbare informatie waren ze in staat om een beoordeling te maken. 
Voor transgender problematiek loopt behandeling in Amsterdam. De andere verwijsvragen zijn gericht op angst- en stemmingsklachten, grotendeels zonder direct verband met somatiek. Uit aanmelding blijkt duidelijk dat het om verwerkingsproblematiek gaat. (interpersoonlijke problemen / situaties) Zodoende geen strikte indicatie voor zorg binnen onze poli. 
De terugkoppeling werd aan de huisarts gegeven. Dat is de procedure: zodra afwijzing wordt met huisarts per mail of telefonisch gecorrespondeerd. De huisarts is immers de verwijzer / vraagsteller.

Wat betreft de termijnen in uw geval:  aanmelding 02-04,  triage 09-04. Vanwege zorgvuldigheid in uw geval extra overleg 11-04 waarna berichtgeving aan huisarts. 

Tot slot zullen we onze procedure aanpassen en nu actief ook patiënten informeren zodra er een aanmelding (vanuit zorgdomein) binnenkomt en of / wanneer ze een uitnodiging kunnen verwachten.





Nogmaals mijn welgemeende excuses voor de gang van zaken. Ik wens u van harte beterschap en een spoedig herstel.
Mocht u nog behoefte hebben aan een gesprek dan ben ik daar uiteraard toe bereid.


Met vriendelijke groet,
Sonny Burm
Afdelingshoofd; Zuyderland GGZ



Mijn huisarts werkt niet op de donderdag en 11 april was een donderdag. Als je een schriftelijke verwijzing doet, dan verwacht ik ook een schriftelijke afwijzing en geen telefoontje. Want ik ben er van overtuigd dat daar geen psycholoog aan te pas is gekomen. 

De verwijzing was om het feit dat ik depressief was en dat dit niks te maken had met de transitie. Of dat verkeerd geformuleerd is door mijn huis arts weet ik niet. 

Toen ik een mail terug schreef dat ik deze belachelijke brief op internet wilde zetten, wilde hij meteen een een afspraak maken. Dat heb ik niet gedaan, want dat wordt toch gewoon een intimidatie gesprek waar je niks mee opschiet. Ze hadden de persoon in kwestie moeten ontslaan, dat is de enige remedie. 

Wat me nog meer is overkomen in het Zuyderland van te voren Atrium ziekenhuis en daar voor het Sint Jozef ziekenhuis ga ik een apart verhaal overschrijven. Er zijn wel meer afdelingen waar je gediscrimineerd wordt binnen Zuyderland. 



Ik heb eens gezocht op de naam Sonny Burm een zeldzame naam die je niet vaak ziet. 

Als je dat doet kom je uit op een oerconservatief katholiek schooltje in Sint Nikolaas in  België waar in de jaren tachtig van de vorige eeuw een Sonny Burm zat. Het zou me niet verwonderen als dit dezelfde persoon is. 

In de tijd dat deze Sonny Burm op die school zat was een  E. H. de Witte directeur een jezuïet.  in een Biografie op de site staat het volgende geschreven. 




Als dit dezelfde Sonny Burm is, dan verwondert me dat niks. We weten waar de katholieke kerk voor staat. Elke LHBT-er is in hun ogen ziek en moet bestreden worden. 

Ik heb de site eens gelezen. De biografie van de docenten waar ze les van kregen. Allemaal mannen natuurlijk. Het conservatieve druipt er van af. Mij verwondert nu niks meer. Het was een foute keuze, om Zuyderland te kiezen. Dat moet ik toegeven. 

Dat het Zuyderland niet mee gaat met de tijd zie je aan het feit hoe je inzage wilt krijgen in je dossier, daar moet je een aanvrage schriftelijk voor indienen, terwijl ik bij de VuMc, maar ook bij het MuMc het gewoon via internet gaat. Daar bepaal jezelf wat je kunt zien, zonder tussenkomst van een persoon van het ziekenhuis. Zonder censuur dus. Het EPD is er al vanaf 2008, maar niet in het Zuyderland. Ik heb eens gecheckt hoe het is in Roermond in het Laurentisusziekenhuis. Daar is het actief. In Venlo Het VieCuri. Daar is het actief. Het Sint Jans Gasthuis in Weert. Daar is het actief.

In alle grote ziekenhuizen in Limburg is er een Electronisch Patiënten Dossier, behalve in Het Conservatieve Zuyderland.

Dat zegt genoeg.






Comments