Om wat meer bekendheid te geven aan het leven van mij als transgender plaats ik de Blog die ik op de website heb staan over mijn geboorteafwijking het Syndroom van Klinefelter ook op deze site. Hoe tolerant bent U als lezer t.a.v. van transgenders? Een Transitie dus de overgang van Man naar Vrouw duurt 3 jaar. Na die 3 jaar kun je je laten opereren, dus de penis laten verwijderen en een vagina laten maken, borsten vergroten enz. Niet iedereen doet dat. Of ik het ga doen, hangt van mijn gezondheid af.
De regels om in Transitie te mogen gaan zijn streng. Je mag niet roken, geen alcohol nuttigen en geen drugs gebruiken.
Tijdens een transitie kun je je baardharen laten verwijderen, dat doe ik, een zeer pijnlijke bezigheid die niet verdoofd wordt. Dat verwijderen van de haren duurt zeker 3 jaar.
In die 3 jaar moet je als vroiuw gaan leven. Kleden als vrouw, opmaken enz. Maar dat is geen moeite voor me, ik geniet er zelfs van. Ja het is wel kostbaar, want mijn hele garderobe moet ik vernieuwen.
Gelukkig is er een winkel op de Heerlerbaan bij het winkelcentrum van Renata een vriendin van me, Renata's Festo, buiten het herstellen van kleren verkoopt ze ook tweedehands vrouwenkleding. Daar kon ik dan ook zonder dat je je hoeft te schamen even kijken wat je maten zijn. En wat mooie kleren uitzoeken en passen ze niet, dan kunnen ze altijd passend gemaakt worden.

Links

%20 %296 %2019, %RPersoonlijkPermalink
Ik heb een kopje in het menu er bij gezet, Links. Onder Links vindt je websites die ik ook maak. 
Terwinselen is de plaats waar ik geboren ben. Dit dorp is ontstaan door de Staatsmijn Wilhelmina en is dus in principe een dorp dat pas een 100 jaar oud is. De naam is ontstaan door een beekje dat ontspringt in de Hoeve Winselerhof, de Winsel en deze naam is hoogstwaarschijnlijk afgeleid van de naam Winzer dat wijnboer betekent. In vroegere tijden behoorde dit deel van Nederland bij Oostenrijk. 

 De Witte Wijk is de plek waar ik nu woon. Het is een onderdeel van de Molenberg in Heerlen. De Witte Wijk zijn een 212 woningen die wit zijn geverfd en de eerste wijk in Nederland was, die met voorgevormde platen gebouwd zijn. Zo kennen deze huizen geen spouwmuur. De woningen zijn gebouwd in 1951-1952 toen er een enorm tekort aan woonruimte was. Ze waren in die tijd bedoelt voor de beambten van de mijn industrie. In 2005 zijn ze geïsoleerd en heeft de woningvereniging ze in de verkoop gedaan. In 2010 heb ik een woning gekocht. Ik heb maar een gas verbruik tussen de 350-450 kubieke meter. In 2015 was ik de eerste die zijn da vol legde met zonnepanelen. Sindsdien houdt ik stroom over. Ik produceer meer dan ik verbruik. De kosten voor energie bedragen maar 32 euro per maand. 
De eerste bewoner van mijn huis was Jean (Jan) Stroom en zijn gezin, hij was  een ingenieur  van de mijn Marcinelle in Charleroi in België, op 8 augustus 1956 kwam hij om in een mijn ongeluk. Hij was de enige Nederlander  van de 262 omgekomen mensen. Vandaar dat ik dat weet. 
De krant de Limburger heeft er in 2016 een artikel aan gewijd. 

 De website Viviënne Crutzen, heb ik mijn foto archieven staan, die ik in de loop van de tijden verzamelt heb. Ik heb het archief van mijn Pete oom, van een oude buurman en nog van de familie Pelen. Je weet foto’s ouder dan 70 jaar zijn vrij van auteursrechten, dus die kan ik gewoon publiceren. Ze geven een inzicht over hoe mensen vroeger leefde. De familie van der Does is heel bijzonder, daar ben ik nu mee bezig. Dirk van der Does was geboren in Hellevoetsluis, door omzwervingen en bijzondere contacten kwam hij in Heerlen terecht, waar hij zijn vrouw leerde kennen en in 1912 mee trouwde. Maar Heerlen werd hem te klein en hij vertrok naar Nederlands Indië, om daar bij de posterijen te gaan werken. Veel foto’s zijn daar gemaakt. Hij was zelf een verwoed fotograaf. Als je zoekt naar de eerste luchtpost naar Nederlands Indië, dan kom je uit op een site van de vpro waar staat dat dit in 1932 was. Geschiedvervalsing. De eerste luchtpost was in 1924. Ik heb er een foto van. 
Ik ben nog bezig met de foto’s. Ze staan er dus nog niet allemaal op. 
Een zoon van Dirk van der Does, was mijn buurman, die wilde ze weggooien, en ik heb toen gezegd, geef ze mij maar. Gered van de ondergang. In de fotoboeken zitten ook veel oude documenten uit de 19 de eeuw. 
Viviënne
Comments