Om wat meer bekendheid te geven aan het leven van mij als transgender plaats ik de Blog die ik op de website heb staan over mijn geboorteafwijking het Syndroom van Klinefelter ook op deze site. Hoe tolerant bent U als lezer t.a.v. van transgenders? Een Transitie dus de overgang van Man naar Vrouw duurt 3 jaar. Na die 3 jaar kun je je laten opereren, dus de penis laten verwijderen en een vagina laten maken, borsten vergroten enz. Niet iedereen doet dat. Of ik het ga doen, hangt van mijn gezondheid af.
De regels om in Transitie te mogen gaan zijn streng. Je mag niet roken, geen alcohol nuttigen en geen drugs gebruiken.
Tijdens een transitie kun je je baardharen laten verwijderen, dat doe ik, een zeer pijnlijke bezigheid die niet verdoofd wordt. Dat verwijderen van de haren duurt zeker 3 jaar.
In die 3 jaar moet je als vroiuw gaan leven. Kleden als vrouw, opmaken enz. Maar dat is geen moeite voor me, ik geniet er zelfs van. Ja het is wel kostbaar, want mijn hele garderobe moet ik vernieuwen.
Gelukkig is er een winkel op de Heerlerbaan bij het winkelcentrum van Renata een vriendin van me, Renata's Festo, buiten het herstellen van kleren verkoopt ze ook tweedehands vrouwenkleding. Daar kon ik dan ook zonder dat je je hoeft te schamen even kijken wat je maten zijn. En wat mooie kleren uitzoeken en passen ze niet, dan kunnen ze altijd passend gemaakt worden.

Mijn enige grote liefde

Permalink
12 Oktober is en blijft altijd een bijzondere dag voor mij, dan heeft Arlette verjaardag. 
Arlette is de enige vrouw geweest waar ik verliefd op ben geweest. Een liefde die nooit overgaat, een liefde die vast gebeiteld zit in mijn bestaan. 
Ik heb meerde relaties gehad, met meerdere vrouwen naar bed geweest. Maar dat was altijd maar voor even, voor een dag voor een week, voor 3 weken, voor 3 maanden en dan was het voorbij. 
Arlette kwam ik tegen begin 1984 op de meubelbeurs waar ik vrijwilligerswerk deed. In het voorbij gaan in een flits was ik verliefd. Liefde op het eerste gezicht noemen ze dat, is dat wel zo, of werkt dat anders. Ik denk dat het anders werk, maar dat voor later. Ze liep naar binnen en een collega hielp haar. Ze verlet de zaak en ik keek haar na, met de gedachte, hoe krijg ik contact met die vrouw. 
Even later kwam ze terug, haar auto startte niet.  Daar moet je voor bij Vincent zijn, zei iemand, die is automonteur, het noodlot was me behulpzaam. 
Ze kwam me vragen of ik naar de auto kon kijken, natuurlijk kreeg ik hem aan het lopen. De week er na heb ik nog een beurt aan de auto gegeven en daarna vertrok ze naar Frankrijk, waar ze ook vandaan kwam, op vakantie. Ze was de enige in mijn leven als man die mijn voornaam goed uit sprak. Vin - cent op z’n Frans Wijn - Honderd. 
Na dat ze terug was zou ze contact met me opnemen, maar dat gebeurde niet. Ik weet niet wat ik allemaal gedaan had om dat contact toch weer te herstellen, is met geen pen te beschrijven, maar het noodlot hielp me weer. Op een zondag belde ze weer eens op, omdat ze problemen had met haar auto. Ik reed met de fiets naar Kerkrade stapte in de auto, starte hem en hij liep. Mijn argwaan was gewekt. Ze had geen andere manier gevonden om met mij in contact te komen.
We kletsten wat en besloten uit te gaan eten. Eerst even naar huis, waar ik me wilde omkleden en even douchen. Thuis stelde ik haar voor aan mijn ouders en ik vertrok naar boven. Mijn vader zat als gewoonlijk voor de TV naar de sport te kijken en kwam niet van zijn plaats af. Mijn moeder praatte met Arlette. Waar we naar toe zijn gegaan weet ik niet meer. Maar ze vertelde me dat mijn moeder voor de geboorte van het eerste kind een miskraam had gehad. Dat was iets wat ik niet wist, dat had ze me nooit vertelt. Maar als je dus gaat rekenen, was ze al in verwachting voordat ze van de kerk getrouwd waren, een doodzonde vroeger. Voor de wet waren ze getrouwd, maar dat telde niet in het rooms-katholieke zuiden van die tijd. 

Toen ik de dag erna met mijn moeder praatte over haar, begon ze haar zwart te maken, ze was  au pair geweest en daar moest je niet mee om gaan, dat waren slechte meisjes. En ik weet niet wat ze allemaal er uit sloeg. Natuurlijk heb ik het Arlette gevraagd, het was allemaal gelogen. Blijkbaar wilde ze niet dat ik een relatie kreeg. Ik trok me er weinig van aan. Een fantastische tijd brak voor me aan. Ze heeft er voor gezorgd dat ik op me zelf ging wonen. Ik was de intriges van thuis zat. Na 2 jaar maakte ze het uit. Dat was een schok voor me. Ze was een lesbienne. Maar daarna bleef ze me toch stalken zeker nog 10 maanden. Toen heb ik daar een einde aan gemaakt. Blijkbaar was er toch liefde ook van haar kant. Maar ze begreep het niet. Hoe kon ze verliefd worden op een man. 
Nu achteraf is alles duidelijk. We menen altijd dat het uiterlijk telt. Allemaal onzin. De feromonen, daar draait het om. Blijkbaar heb ik de geur van een vrouw en die geur trok haar aan. En voor mij was dat ook zo. 
Ik ben altijd vrouw geweest. Het is niet alleen geestelijk maar ook lichamelijk. 
Comments