Om wat meer bekendheid te geven aan het leven van mij als transgender plaats ik de Blog die ik op de website heb staan over mijn geboorteafwijking het Syndroom van Klinefelter ook op deze site. Hoe tolerant bent U als lezer t.a.v. van transgenders? Een Transitie dus de overgang van Man naar Vrouw duurt 3 jaar. Na die 3 jaar kun je je laten opereren, dus de penis laten verwijderen en een vagina laten maken, borsten vergroten enz. Niet iedereen doet dat. Of ik het ga doen, hangt van mijn gezondheid af.
De regels om in Transitie te mogen gaan zijn streng. Je mag niet roken, geen alcohol nuttigen en geen drugs gebruiken.
Tijdens een transitie kun je je baardharen laten verwijderen, dat doe ik, een zeer pijnlijke bezigheid die niet verdoofd wordt. Dat verwijderen van de haren duurt zeker 3 jaar.
In die 3 jaar moet je als vroiuw gaan leven. Kleden als vrouw, opmaken enz. Maar dat is geen moeite voor me, ik geniet er zelfs van. Ja het is wel kostbaar, want mijn hele garderobe moet ik vernieuwen.
Gelukkig is er een winkel op de Heerlerbaan bij het winkelcentrum van Renata een vriendin van me, Renata's Festo, buiten het herstellen van kleren verkoopt ze ook tweedehands vrouwenkleding. Daar kon ik dan ook zonder dat je je hoeft te schamen even kijken wat je maten zijn. En wat mooie kleren uitzoeken en passen ze niet, dan kunnen ze altijd passend gemaakt worden.

Het Jaar 2010

Permalink
Het jaar eindigde zoals het begon, met toch een lichtpuntje.
Het begon om het knokken van en stukje erfenis wat ik nog moest krijgen van het vadersdeel, mijn moeder had me onterfd. Zij had me al te veel gegeven in haar leven. Slaag, geen liefde, de x van XYXXY. Genaaid door een vrouw, figuurlijk wel te verstaan. Of hadden die 5 aasgieren van zussen er mee van doen. de appel valt niet ver van de boom en in dit geval klopt dat. In 2008 en 2009 hadden ze zich nog even 9000 euro per persoon in hun zak geduwd. De 100.000 euro die mij vader en moeder gespaard hadden, hadden ze sowieso al er door heen gejaagd op die paar jaartjes. Waren ze nu allemaal arme sodemieters, dan had ik daar nog begrip voor, maar nee dat is niet het geval. ze stikken van het geld, maar hoe rijker als je bent hoe hoger de "Habgier". 8 Juli had ik dan eindelijk dat stukje van mijn vader, wat ik eigenlijk al op 1 juli had moeten krijgen. het is goed dat ik een paar internetsites heb, want naast de "Habgier" zijn ze allemaal bang dat hun goede naam door het slijk wordt gehaald. Maar dat door het slijk halen doe ik natuurlijk niet, dat doen ze zelf door hun daden.
In juli wordt ik ook met de dood bedreigt door mijn buurjongen uit Kazachstan, omdat ik 3 maal per week 8 minuten roei. Een paar dagen van te voren had een dronken man me van de fiets geslagen en deze 2 incidenten was voor mij het signaal om eens kijken om de flat waar ik woonde te verlaten. Ik ging opzoek om een huis te kopen. Ik wilde een huis en niet meer een flat en dat krijg je alleen maar in Nederland als je een koopt, over discriminatie gesproken. Ik vond en huis op de Molenberg in Heerlen. De modelwoning, ik hoefde niks te doen, alleen maar in te trekken. Aan aflossing betaal ik minder als mijn huur. Op 6 november trok ik in. Mijn leven nam een keerpunt.
In december ontmoette ik en vrouw, waar ik verliefd op werd en helaas moet ik schrijven "werd", want ik moest het ook weer uitmaken, het was een Borderliner. Je kunt mensen wel voor de kop kijken, maar niet er in.
In 2011 zou het een leven een verassende wending krijgen. Maar dat zet ik in een volgend artikel.
Comments