Om wat meer bekendheid te geven aan het leven van mij als transgender plaats ik de Blog die ik op de website heb staan over mijn geboorteafwijking het Syndroom van Klinefelter ook op deze site. Hoe tolerant bent U als lezer t.a.v. van transgenders? Een Transitie dus de overgang van Man naar Vrouw duurt 3 jaar. Na die 3 jaar kun je je laten opereren, dus de penis laten verwijderen en een vagina laten maken, borsten vergroten enz. Niet iedereen doet dat. Of ik het ga doen, hangt van mijn gezondheid af.
De regels om in Transitie te mogen gaan zijn streng. Je mag niet roken, geen alcohol nuttigen en geen drugs gebruiken.
Tijdens een transitie kun je je baardharen laten verwijderen, dat doe ik, een zeer pijnlijke bezigheid die niet verdoofd wordt. Dat verwijderen van de haren duurt zeker 3 jaar.
In die 3 jaar moet je als vroiuw gaan leven. Kleden als vrouw, opmaken enz. Maar dat is geen moeite voor me, ik geniet er zelfs van. Ja het is wel kostbaar, want mijn hele garderobe moet ik vernieuwen.
Gelukkig is er een winkel op de Heerlerbaan bij het winkelcentrum van Renata een vriendin van me, Renata's Festo, buiten het herstellen van kleren verkoopt ze ook tweedehands vrouwenkleding. Daar kon ik dan ook zonder dat je je hoeft te schamen even kijken wat je maten zijn. En wat mooie kleren uitzoeken en passen ze niet, dan kunnen ze altijd passend gemaakt worden.

Testen

%13 %037 %2020, %RPermalink
Woensdag j.l. Moest ik allerlei psychologische testen doen. Ik ken die testen, heb ze al zo vaak gehad. Dus sommige valkuilen ken ik wel. De schriftelijke testen was een test voor een beroepskeuze van journalist. Was een slechte test, moet ik zeggen, het stikte van de dubbele ontkenningen en dat was verboden als ik een enquête moest maken. Er staan ook van die vragen in, van heb je wel eens gestolen, altijd ja invullen, want in de psychologie gaan ze er van uit dat iedereen wel eens steelt, want anders betichten ze je als leugenaar, of de vraag overdrijf je wel eens, ook altijd ja. Het antwoord niet van toepassing stond niet bij de eerste vragenlijst, daarom deugde ze niet. Veel vragen over het gezin vulde ik niet in, ik heb geen gezin en het gezin waar ik ook bij hoorde hebben me er uit gegooid door me te  onterven. De onderzoekster vond dat ik dan toch maar nee moest invullen, ik zei nee dat doe ik niet want als ik nee invul zeg ik dat ik een gezin heb, of ze die logica begreep, denk ik bijna niet. 
Ruimtelijk inzicht haperde, maar dat is al altijd zo geweest. In stereometrie was ik altijd slecht, en gelukkig zat die niet in de wiskunde opleiding, van docent.
De rest ging wel, ze vond dat ik de vragenlijsten snel had ingevuld, ik was verbaasd, want iedereen zegt altijd dat ik langzaam ben. Maar ik denk dat het komt, doordat ik dat gewend ben van het zelf maken van enquête’s, heeft het werk op de Hogeschool toch nog iets opgeleverd. Soms ging het fout of zag ik het niet, maar dat had meer met concentratie te maken. De vragen algemene ontwikkeling wist ik allemaal, op 1 na, wie was de ontdekker van de relativiteitstheorie, ik weet het maar ik kon niet op zijn naam komen. Ik noemde de formule E=MC2, maar de naam viel me niet in. Het ‘s middags zit ik andere vragen te maken en toen viel me de naam in Einstein natuurlijk. 
Al met al viel het mee. Hoewel ik tandpijn krijg van bananen, had ik ze toch mee genomen en dat was wel een goede keuze. Ze hielden me op de been. Ook de tofu met champignons linzen en rijst als lunch was goed. Volgende keer doe ik er wat Chinese kool of paksoi door heen.  
Viviënne
Comments