Om wat meer bekendheid te geven aan het leven van mij als transgender plaats ik de Blog die ik op de website heb staan over mijn geboorteafwijking het Syndroom van Klinefelter ook op deze site. Hoe tolerant bent U als lezer t.a.v. van transgenders? Een Transitie dus de overgang van Man naar Vrouw duurt 3 jaar. Na die 3 jaar kun je je laten opereren, dus de penis laten verwijderen en een vagina laten maken, borsten vergroten enz. Niet iedereen doet dat. Of ik het ga doen, hangt van mijn gezondheid af.
De regels om in Transitie te mogen gaan zijn streng. Je mag niet roken, geen alcohol nuttigen en geen drugs gebruiken.
Tijdens een transitie kun je je baardharen laten verwijderen, dat doe ik, een zeer pijnlijke bezigheid die niet verdoofd wordt. Dat verwijderen van de haren duurt zeker 3 jaar.
In die 3 jaar moet je als vroiuw gaan leven. Kleden als vrouw, opmaken enz. Maar dat is geen moeite voor me, ik geniet er zelfs van. Ja het is wel kostbaar, want mijn hele garderobe moet ik vernieuwen.
Gelukkig is er een winkel op de Heerlerbaan bij het winkelcentrum van Renata een vriendin van me, Renata's Festo, buiten het herstellen van kleren verkoopt ze ook tweedehands vrouwenkleding. Daar kon ik dan ook zonder dat je je hoeft te schamen even kijken wat je maten zijn. En wat mooie kleren uitzoeken en passen ze niet, dan kunnen ze altijd passend gemaakt worden.

Vreemde incidenten.

%01 %808 %2020, %RPermalink
Wanneer was dat met die Kim, dat was lang voordat ik uit de kast kwam. Ik was al aan het afvallen voordat ik ooit op het idee kwam om naar Amsterdam te gaan. Dus wie weet hebben ze een inschattingsfout gemaakt met Amsterdam. Toen ik liet blijken dat ik meer vrouw dan man was, zei ze dan moet je naar Amsterdam naar het VuMC en toen ik daar op inging kwam ze met de psychologische dienst van het Zuyderland want daar zou een psycholoog zitten die verstand had van klinefelter. Nu had Mevr vd Brand al jaren beweerd dat die niet bestond. Dus wie heeft er nu gelijk. Ik liet 2 verwijzingen uit gaan. Voor mezelf had ik al uitgemaakt dat ik naar Amsterdam ging, want ik zag Heerlen als een omweg, waar achteraf gezien het een doodlopende weg zou zijn geweest, want deze dienst wordt geleid door een oerconservatie streng katholiek manager en we weten hoe katholieken denken over transgenders.
Wat ook een feit is, dat er geen uitwisseling was dus de VuMC en Vreuls en ze wilde zo graag alles weten, beweerde ze. Ze had al een paar keer geprobeerd, maar het lukte niet en als ze geen contact had met de VuMC hoefde ik ook niet op de afspraak te komen. Ze had al 3 weken geprobeerd en de afspraak werd steeds uitgesteld. Toen  het 2 dagen voor de afspraak met het VuMC was heb ik zelf maar eens gebeld en binnen 2 minuten had ik een verbinding met de Genderpoli en had ik het contact geregeld, ik heb dit altijd een vreemd verhaal gevonden, maar nu wordt alles duidelijk. 
Ik voel me niet schuldig in dit verhaal. Integendeel zelfs. Iemand die iemand ondersteunt in haar discriminatie, discrimineert zelf ook. Ik heb er ook alles aan gedaan om het uit te praten, maar dat wilde men niet. Men wilde van me af. van me af sinds dat verhaal met die Kim, och zei Vreuls toen, dan doen we toch die meting als je hier bij mij bent, weer deed ze net of het haar niet uit maakte, maar de werkelijkheid was dan toch anders. 
2 jaar geleden ging ik voor de griepspuit per toeval was ik als eerste aan de beurt. Ik had me opgemaakt, ik had mijn dure vrouwe jas aan, mijn nieuwe bril en toen ik naar buiten wilde gaan ging dat niet omdat de toeloop te groot was. Mevr. Meis ook een arts vroeg aan de mensen om meneer Crutzen even langs te laten. Waarop ik ze, het is Mevr. Crutzen. Er loopt maar 1 transgender rond in die praktijk, dat had ik ooit gevraagd of er nog meer waren, die waren er niet, dan weet je dat die ene Mevr. Crutzen is, want beweerde Vreuls niet dat ze het in de werkvergadering besproken had. Ze kende wel mijn achternaam, terwijl ik nooit bij haar geweest was. Ik bedoel er komen honderden cliënten op zo’n praktijk, hoe kan het dan zijn, dat een arts, waar je nooit geweest bent, je aanspreekt met je achternaam en daar dan meneer voorzet, dat wekt argwaan. 

 Kijk dat mensen mij mijden is bekend, dat is een van de gevolgen hier in Nederland als je jezelf wilt zijn. Als je zonder masker door het leven wilt gaan. Het Corona virus kan ik alleen in een ziekenhuis oplopen, voor de rest niet, want mensen mijden me. 
Daar was nog zo’n raar verhaal. Het verhaal van de vitamine C. Ik ben daarvoor in het Zuyderland geweest, dat weet ik, ik heb ook het Zuyderland gebeld voor de uitslag en te horen gekregen dat er die wel was maar niet konden zeggen, maar toen ik daarvoor ging vragen, was er nooit een uitslag gekomen, en ik was nooit in het Zuyderland geweest. Toen ik in januari ging kijken bij mijnzuyderland, want vanaf die tijd kon dat pas, stond hij er inderdaad niet op. Je gaat aan jezelf twijfelen zij het niet, dat ik via whatsapp gechat heb hier over. Er gebeuren vreemde dingen in de praktijk van Mevr. Vreuls.
Tja die Mariet Bosch dat was de ergste. Haren op de tanden, zelden zo’n onvriendelijk mens gezien, die loopt zich zelf in de weg.
Een van de andere assistenten was me ooit bloed aan het prikken, dat lukte niet, omdat mijn bloedvaten slecht zichtbaar waren. Volgens Mariet Bosch die langs liep en meende dat ze ook wat moest zeggen, had ik rollende aderen, nee dat heb ik niet. Ze zijn alleen slecht zichtbaar. Ik vroeg haar waar ze zich mee bemoeide. Tegen de andere assistente heb ik gezegd, stop maar ik ga wel naar het Zuyderland. De opmerking van die Mariet Bosch maakte de andere assistent ook nog zenuwachtig het had geen nut meer om verder te gaan. Die Mariet Bosch was de rotte appel. het had niet mijn werknemer moeten zijn, die had ik allang de keien op gegooid, want dat kan Vreuls, de praktijk De Molenhoek is van haar. Die heeft ze al in 2015 gekocht volgens de gevens van de kamer van Koophandel. Dus iedereen die daar werkt is bij haar in dienst.
Voor het gebouw waar ze in zitten hebben ze een aparte BV voor opgericht. die telt 4 bestuursleden

Een van die bestuursleden is Meis die haar bestuurslidmaatschap ondergebracht heeft in een BV, die maar 1 bestuurslid kent en dat is ze zelf.


Ze woont op Bosscherweg 10 Hulsberg, ga maar eens kijken hoe riant dat die woont en dan maar klagen dat de gezondheidszorg te duur is.

 al met al weten ze veel wegen te bewandelen om zo weinig mogelijk belasting te betalen over de rug van de patiënten van de Molenhoek en elke patiënt die hun niet bevalt pesten ze gewoon weg. 
Viviënne
Comments