Om wat meer bekendheid te geven aan het leven van mij als transgender plaats ik de Blog die ik op de website heb staan over mijn geboorteafwijking het Syndroom van Klinefelter ook op deze site. Hoe tolerant bent U als lezer t.a.v. van transgenders? Een Transitie dus de overgang van Man naar Vrouw duurt 3 jaar. Na die 3 jaar kun je je laten opereren, dus de penis laten verwijderen en een vagina laten maken, borsten vergroten enz. Niet iedereen doet dat. Of ik het ga doen, hangt van mijn gezondheid af.
De regels om in Transitie te mogen gaan zijn streng. Je mag niet roken, geen alcohol nuttigen en geen drugs gebruiken.
Tijdens een transitie kun je je baardharen laten verwijderen, dat doe ik, een zeer pijnlijke bezigheid die niet verdoofd wordt. Dat verwijderen van de haren duurt zeker 3 jaar.
In die 3 jaar moet je als vroiuw gaan leven. Kleden als vrouw, opmaken enz. Maar dat is geen moeite voor me, ik geniet er zelfs van. Ja het is wel kostbaar, want mijn hele garderobe moet ik vernieuwen.
Gelukkig is er een winkel op de Heerlerbaan bij het winkelcentrum van Renata een vriendin van me, Renata's Festo, buiten het herstellen van kleren verkoopt ze ook tweedehands vrouwenkleding. Daar kon ik dan ook zonder dat je je hoeft te schamen even kijken wat je maten zijn. En wat mooie kleren uitzoeken en passen ze niet, dan kunnen ze altijd passend gemaakt worden.

Website

%15 %352 %2011, %RPermalink
Vorig jaar haalde ik mijn website van internet. Reden, mijn moeder was overleden en het doel om mijn moeder te overtuigen dat ze me moest vertellen, waarom dat ze me niks gezegd was er niet meer.
Dat ze me zou verstoten, want daar komt het op neer als je onterfd wordt, had ik niet kunnen dromen. Ik had altijd voor hun klaar gestaan en ik kon het niet goed begrijpen. Maar misschien is het dat wel, dat ze dat als normaal gaan vinden. Als je dan niet meer in het gareel loopt, dan zint men op wraak.

Enkele weken geleden wordt ik gemaild door iemand die denkt dat hij een Klinefelter is. We komen in gesprek, en ik zet de site op zijn verzoek ergens op internet. Waarom staat deze grote informatiebron niet op internet vroeg hij. Zet het er weer op.

Dat zette me aan het denken. Ik was de groep mensen, zoals ik, vergeten die er energie uit putten door het lezen van de site.
Het zich niet alleen voelen.

In een gesprek dat ik zondag had, kwam ik tot de overtuiging dat hij terug moest op internet. Hij staat er weer. Moet hem wel nog wat bijsleutelen maar dat komt wel goed.




Viviënne
Comments