Kom ik in Heerlen bij Douglas aan de kassa, heb me net een lipgloss gekocht, van 37,95, geef ik het af aan de kassa juffrouw, zegt die tegen me: Een cadeautje meneer. Heb ik haar mijn ID kaart laten zien, want daar staat op dat ik een mevr. ben. Had ook oog make up op, gezicht make up, een vrouwen jas aan. Ik voelde me zwaar beledigd.

Het was de eerste keer bij Douglas of er een vervolg komt betwijfel ik.

Waarom zegt men gewoon niet: Kan ik u helpen. Dat maak je niet van zulke blunders. Gender neutraal noemen ze dat. want er is meer op deze wereld, dan alleen man en vrouw.

Bij de Etos in Heerlen doen ze dat nu, want daar zei ook eens iemand meneer tegen me, waarop ik zei, ik ben geen meneer, maar een mevr. Zeg toch geween kan ik u helpen, dan kun je nis verkeerd doen. En zo gaat dat daar nu. 

Als ik met de ligfiets onderweg ben, dan heb k geen spijkerbroek aan, maar een naadloze broek in de winter vaak een skibroek, want die is lekker warm. Een BH gaat ook niet, want de sluiting drukt en dat doet pijn. Een sport BH van mijn maat bestaat niet. 

Natuurlijk is het niet gemakkelijk, het omdenken. 

11 oktober toen ik mijn ID kaart kreeg bel je bedrijven op waar je nog onder de oud ID staat. Mijn verzekeringsadviseur, stuurde ik een mail met een kopie van de ID kaart. Kan het nog duidelijker. Vandaag kreeg ik een mail met geachte meneer Crutzen. Daar kan ik me kwaad om maken, bel ook meteen op.

Bel je een bedrijf op welke dan ook. In de date base sta ik op als mevr. Maar toch steeds meneer, ondanks dat ik dan zeg dat ik een mevr. ben. 

Ja mijn stem is mannelijk, maar hier wonen 2 dames in de straat, zware rokers, die hebben een zwaardere stem als ik heb, hoe doen die dat? 

Ook zo iets. Je hebt van die mensen die voortdurend zeggen, ja ik km langs deze week, deze maand, maar komen, vergeet het maar. Ze zeggen wel zo van we discrimineren niet, maar ze doen niks anders. Terwijl het enige wat verandert is is het hormoon wat ik krijg. Dat heeft wel invloed op me, natuurlijk. Ik ben rustiger geworden en ik heb een veel beter gevoel. Weg is de druk van het steeds wat moeten. Maar over me heen lopen laat ik niet, maar dat deed ik ook niet voor de testosteron periode. 

Ga ik met de hond wandelen, kom ik Paul tegen. Paul is homofiel. En Vivienne Lipstick op, nee Paul lipgloss, maar dan vraag ik me af doet hij dat bij elke vrouw. Ik loop dan maar door, want mijn hond trekt aan de riem. 

Ik heb eens geschreven dat de oudere generatie het er maar moeilijk mee heeft. Maar die zijn wel duidelijk. Er zijn er die je negeren, maar er zijn er ook die gewoon met je omgaan zoals ze dat vroeger ook deden, ze gaan met me om als mens, niet als vrouw of meneer. Dat zou iedereen moeten doen.