Om wat meer bekendheid te geven aan het leven van mij als transgender plaats ik de Blog die ik op de website heb staan over mijn geboorteafwijking het Syndroom van Klinefelter ook op deze site. Hoe tolerant bent U als lezer t.a.v. van transgenders? Een Transitie dus de overgang van Man naar Vrouw duurt 3 jaar. Na die 3 jaar kun je je laten opereren, dus de penis laten verwijderen en een vagina laten maken, borsten vergroten enz. Niet iedereen doet dat. Of ik het ga doen, hangt van mijn gezondheid af.
De regels om in Transitie te mogen gaan zijn streng. Je mag niet roken, geen alcohol nuttigen en geen drugs gebruiken.
Tijdens een transitie kun je je baardharen laten verwijderen, dat doe ik, een zeer pijnlijke bezigheid die niet verdoofd wordt. Dat verwijderen van de haren duurt zeker 3 jaar.
In die 3 jaar moet je als vroiuw gaan leven. Kleden als vrouw, opmaken enz. Maar dat is geen moeite voor me, ik geniet er zelfs van. Ja het is wel kostbaar, want mijn hele garderobe moet ik vernieuwen.
Gelukkig is er een winkel op de Heerlerbaan bij het winkelcentrum van Renata een vriendin van me, Renata's Festo, buiten het herstellen van kleren verkoopt ze ook tweedehands vrouwenkleding. Daar kon ik dan ook zonder dat je je hoeft te schamen even kijken wat je maten zijn. En wat mooie kleren uitzoeken en passen ze niet, dan kunnen ze altijd passend gemaakt worden.

Serieus nemen

%19 %051 %2019, %RPersoonlijkPermalink
Op een of andere manier nemen mensen me niet serieus. Nu ben ik niet iemand die overal een grapje over maakt, integendeel zelfs, ik kan ook goed luisteren naar andere mensen, dat is het ook niet. Maar vanmiddag had ik bezoek en ik vertelde hem wat me in het weekend overkomen was op de huisartsenpost. Je bent te veel bezig met je lichaam. Ik denk wat krijgen we nu. Ik wil gewoon leven, maar ik heb nu eenmaal van die stomme dingen als ik wat eet. Yvonne, de vrouw van een vroegere vriend van me, stier van een immuun ziekte, die namen ze ook niet serieus, totdat ze kwam te overlijden, doordat het immuunsysteem uitviel en haar organen werden opgegeten door de bacteriën die bij iedereen in het lichaam aanwezig is. Zouden ze haar na de dood serieus genomen hebben, haar man in ieder geval niet, die trapte over haar leven heen, letterlijk en figuurlijk. Ging weer om met iedereen die zijn vrouw voor gek verklaarde als ze wat had. Ik nam haar altijd serieus, omdat ik in haar een medestander had gevonden. Zij was ook degene die de vriendschap in stand hield en toen ze dood was, was de vriendschap ook dood . Ja het herinneringsprentje heb ik nog gemaakt. 
Mensen zouden zich wat meer verdiepen in het syndroom van Klinefelter en dat zouden ze weten dat deze mensen vaak een verstoring van het immuunsysteem hebben. Mij fysiotherapeute die begrijpt me die is ook een van de weinige die me serieus neemt, want haar broer heeft ook het syndroom van Klinefelter en die herkent de dingen die ik vertel terug.
Ik was eens op bezoek bij mensen en die vroegen me of ik mee wilde eten. Toen men het eten serveerde, vroeg ik wat er voor een bruin goedje op het eten was gedaan, dat was appelstroop, ik zeg waarom doe je me appelstroop op het eten, je weet toch dat ik niet tegen suiker kan en al helemaal niet tegen appels. Ik moest me niet zo aanstellen, ik had altijd wat te zeuren. De vriendschap heeft niet meer lang geduurd daarna. Kijk hij had zelf hartfalen, de wereld was te klein als je geen rekening met hem hield. Ik heb wel eens voorgesteld om een fiets te kopen, zodat hij wat beweging, had een e-bike natuurlijk, nee dat ging niet dat kon hij niet meer aan en ik weet niet wat allemaal, en ik zei, och Dolf als je het niet aan kan moet je het beslist niet doen. Maar hij kon wel een half huis bouwen, slepen met stenen cement maken en die met een kruiwagen naar de plek rijden waar gemetseld moest worden, zwaar werk, bouwvakkers werk. Ik heb er nooit wat van gezegd, hem in zijn waarde gelaten, maar andersom gebeurt het niet.  Zo ook vanmiddag, hij heeft altijd wel wat luister altijd, maar zeg nooit jij hebt ook altijd wat.
 Waarom doen die mensen dat wel. Vanmiddag heb ik gezegd, als je me niet serieus gaat nemen, hoef je niet meer te komen, want wat heb ik aan zulke mensen, niks dus. 
Viviënne
Comments