Om wat meer bekendheid te geven aan het leven van mij als transgender plaats ik de Blog die ik op de website heb staan over mijn geboorteafwijking het Syndroom van Klinefelter ook op deze site. Hoe tolerant bent U als lezer t.a.v. van transgenders? Een Transitie dus de overgang van Man naar Vrouw duurt 3 jaar. Na die 3 jaar kun je je laten opereren, dus de penis laten verwijderen en een vagina laten maken, borsten vergroten enz. Niet iedereen doet dat. Of ik het ga doen, hangt van mijn gezondheid af.
De regels om in Transitie te mogen gaan zijn streng. Je mag niet roken, geen alcohol nuttigen en geen drugs gebruiken.
Tijdens een transitie kun je je baardharen laten verwijderen, dat doe ik, een zeer pijnlijke bezigheid die niet verdoofd wordt. Dat verwijderen van de haren duurt zeker 3 jaar.
In die 3 jaar moet je als vroiuw gaan leven. Kleden als vrouw, opmaken enz. Maar dat is geen moeite voor me, ik geniet er zelfs van. Ja het is wel kostbaar, want mijn hele garderobe moet ik vernieuwen.
Gelukkig is er een winkel op de Heerlerbaan bij het winkelcentrum van Renata een vriendin van me, Renata's Festo, buiten het herstellen van kleren verkoopt ze ook tweedehands vrouwenkleding. Daar kon ik dan ook zonder dat je je hoeft te schamen even kijken wat je maten zijn. En wat mooie kleren uitzoeken en passen ze niet, dan kunnen ze altijd passend gemaakt worden.

Nieuwe huisarts

%02 %648 %2020, %RPermalink
Vanmorgen een kennismaking-bezoek gebracht aan mijn nieuwe huisarts, dat komt wel goed denk ik. Geen pesterijen meer , geen assistenten meer die me met meneer aanspreken. 
Ze is een 1 dag in de week arts in het asielzoeker-centrum, een vrouw naar mijn hart. Het liet me herinneren aan de tijd dat ik de Vietnamese Vluchtelingen in Kerkrade geholpen heb hun weg te vinden in de Nederlandse maatschappij en degene die niet in Kerkrade wilde blijven heb ik naar Bergen op Zoom verhuist. 
Overal zie je op bedrijfsauto's staan we zoeken collega's en wij sluiten ze op in een centrum in plaats dat we die mensen een toekomst laten opbouwen in Nederland. Er zullen maar weinig echte van oorsprong Nederlanders  zijn de meest mensen zijn van heinde en ver gekomen om in ons landje te komen wonen en in die tijd van vroeger was dat nooit een probleem, wat is er niet allemaal in de mijn gaan werken. Heerlen had maar 6000 inwoners aan het begin van de twintigste eeuw, de rest is import. We zijn een egoïstisch volkje geworden. 

 Weer opnieuw beginnen is afscheid nemen van het andere soms valt dat zwaar, zoals dat was toen vorig jaar de endocrinologe waar ik al die jaren bij had gezeten overleed. Ze was het er niet mee eens dat ik naar de Vumc ging, maar we konden wel al die jaren goed met elkaar over weg en dat was niet voor iedereen zo. Maar met mij klikte het. Ik kijk af en toe nog naar de film over mij. gemaakt door L1, waar ze aan mee deed, dat geeft troost. 
Van de andere kant denk ik dat we allemaal op het pad van het leven zitten, soms loop dat pad gelijk aan het pad van iemand anders en dan is er splitsing en dan scheiden de wegen zich weer, de ene volgt die weg en de ander de andere weg en op die andere weg zijn andere paden die weer gelijk lopen aan jou pad. We groeien allemaal in ons leven en je heb dan die andere paden nog om je weg te kunnen vervolgen. Nog een laatste groet en verder met de blik vooruit in een nieuwe toekomst. 
Viviënne
Comments