Om wat meer bekendheid te geven aan het leven van mij als transgender plaats ik de Blog die ik op de website heb staan over mijn geboorteafwijking het Syndroom van Klinefelter ook op deze site. Hoe tolerant bent U als lezer t.a.v. van transgenders? Een Transitie dus de overgang van Man naar Vrouw duurt 3 jaar. Na die 3 jaar kun je je laten opereren, dus de penis laten verwijderen en een vagina laten maken, borsten vergroten enz. Niet iedereen doet dat. Of ik het ga doen, hangt van mijn gezondheid af.
De regels om in Transitie te mogen gaan zijn streng. Je mag niet roken, geen alcohol nuttigen en geen drugs gebruiken.
Tijdens een transitie kun je je baardharen laten verwijderen, dat doe ik, een zeer pijnlijke bezigheid die niet verdoofd wordt. Dat verwijderen van de haren duurt zeker 3 jaar.
In die 3 jaar moet je als vroiuw gaan leven. Kleden als vrouw, opmaken enz. Maar dat is geen moeite voor me, ik geniet er zelfs van. Ja het is wel kostbaar, want mijn hele garderobe moet ik vernieuwen.
Gelukkig is er een winkel op de Heerlerbaan bij het winkelcentrum van Renata een vriendin van me, Renata's Festo, buiten het herstellen van kleren verkoopt ze ook tweedehands vrouwenkleding. Daar kon ik dan ook zonder dat je je hoeft te schamen even kijken wat je maten zijn. En wat mooie kleren uitzoeken en passen ze niet, dan kunnen ze altijd passend gemaakt worden.

De tsiet II

%13 %363 %2011, %RPersoonlijkPermalink
Waarom dat gedicht?


Het is typisch een gedicht wat bij de Klinefelter hoort. Iemand die klinefelter heeft moet een rustig leven lijden. Moet in een veel lager tempo leven. Doet hij dat niet, dan raakt hij overspannen.
Vroeger toen ik kind was, zat ik op het stoepje voor de deur van ons huis in de zon. Iedereen in het gezin en om me heen in de straat was druk met van alles en ik zat daar te niksen, lekker in de zon te niksen. Op een gegeven moment, kwam de bakker en die belde aan, de deur zwaaide open en mijn moeder stond achter me. Zits se werm nuuks tse doeè? Zit je weer niks te doen, was haar altijd zelfde commentaar. Ze begreep het niet. Ik was niet niks aan het doen, ik was mijn lichaam in rust aan het brengen, omdat ik steeds dingen moest doen in hun tempo.


En nu is dat nog steeds zo. Ik heb mijn rust nodig. Ik plan ook niks, alleen als ik naar het ziekenhuis moet of een dringende afspraak heb. Ik pluk elke dag en zit vaak gewoon niks te doen, zittend in mijn tuin, of op de bank, mijn lichaam tot rust brengen.


Mensen die niet begrijpen, dat ik zo moet leven, daar stop ik mee. Sweat Januari begreep dat ook niet.









Viviënne
Comments

De tsiet, een Kerkraads gedicht.

%13 %348 %2011, %RPermalink
DE TSIET
DE TIJD


Der miensj va hü deet of ut brent
De mens van vandaag doet alsof het brand


heë jakkert mer en broest en rent.
hij jakkert maar en vliegt en rent


Flotter jeet ut, drop en druvver,
Vlugger gaat het, erop en erover


ut leefste sjleug me sjtukker uvver.
het liefste slaat men stukken over


Tsiet is jeld, doa sjteet me drop,
Tijd is geld, dat vind men het belangrijkste


der inge drieënt der angere op.
de ene draait de andere op.


Me kiekt nit um, jing inkel kier,
Men kijkt niet om gen enkele keer


me jeet mer durch en ummer wieër
men gaat maar door en verlegd steeds de grenzen.


Bij nuuks mieë wead noch sjteljesjtange,
Bij niks meer wordt stil gestaan,


sjrit vuur sjrit wead wieër jejange
stap voor stap wordt verder gegaan.


Zoeë vlüjje weche, daag en ing stond,
Zo vervliegen weken, dagen binnen een uur


voet wie inge blits, jraat wie ing sekond.
weg als een bliksem, net als een sekonde


Da ziet me ópins vul tse spieë,
Dan ziet men in eens veel te laat


wat me verpast hat, kunt nit mieë.
wat men gemist heeft, komt niet meer.


In plaatsj va jage mós me doarum verzukke,
In plaats van te jagen, moet men daarom proberen


ut sjunste van der daag tse plukke.
het mooiste van de dag te plukken


DER HERJOD HAT DE TSIET JEMAAT
GOD HEETF DE TIJD GEMAAKT


VA TSOUWE HAT HEE NUUS JEZAAD
VAN HAASTEN HEEFT HIJ NIKS GEZEGD
Viviënne
Comments

Het Jaar 2010

%04 %013 %2011, %RPermalink
Het jaar eindigde zoals het begon, met toch een lichtpuntje.
Het begon om het knokken van en stukje erfenis wat ik nog moest krijgen van het vadersdeel, mijn moeder had me onterfd. Zij had me al te veel gegeven in haar leven. Slaag, geen liefde, de x van XYXXY. Genaaid door een vrouw, figuurlijk wel te verstaan. Of hadden die 5 aasgieren van zussen er mee van doen. de appel valt niet ver van de boom en in dit geval klopt dat. In 2008 en 2009 hadden ze zich nog even 9000 euro per persoon in hun zak geduwd. De 100.000 euro die mij vader en moeder gespaard hadden, hadden ze sowieso al er door heen gejaagd op die paar jaartjes. Waren ze nu allemaal arme sodemieters, dan had ik daar nog begrip voor, maar nee dat is niet het geval. ze stikken van het geld, maar hoe rijker als je bent hoe hoger de "Habgier". 8 Juli had ik dan eindelijk dat stukje van mijn vader, wat ik eigenlijk al op 1 juli had moeten krijgen. het is goed dat ik een paar internetsites heb, want naast de "Habgier" zijn ze allemaal bang dat hun goede naam door het slijk wordt gehaald. Maar dat door het slijk halen doe ik natuurlijk niet, dat doen ze zelf door hun daden.
In juli wordt ik ook met de dood bedreigt door mijn buurjongen uit Kazachstan, omdat ik 3 maal per week 8 minuten roei. Een paar dagen van te voren had een dronken man me van de fiets geslagen en deze 2 incidenten was voor mij het signaal om eens kijken om de flat waar ik woonde te verlaten. Ik ging opzoek om een huis te kopen. Ik wilde een huis en niet meer een flat en dat krijg je alleen maar in Nederland als je een koopt, over discriminatie gesproken. Ik vond en huis op de Molenberg in Heerlen. De modelwoning, ik hoefde niks te doen, alleen maar in te trekken. Aan aflossing betaal ik minder als mijn huur. Op 6 november trok ik in. Mijn leven nam een keerpunt.
In december ontmoette ik en vrouw, waar ik verliefd op werd en helaas moet ik schrijven "werd", want ik moest het ook weer uitmaken, het was een Borderliner. Je kunt mensen wel voor de kop kijken, maar niet er in.
In 2011 zou het een leven een verassende wending krijgen. Maar dat zet ik in een volgend artikel.
Viviënne
Comments

Actonel

%04 %870 %2011, %RMedicijnenPermalink
Als je ernstige bot-ontkalking hebt, dan schrijven ze je fosomax, of actonel voor om de botten sterker te maken. Na 7 jaar, had ik er en lactose intolerantie van overgehouden. Bovendien vond ik op internet, dat het er voor zorgt dat de de kaak ontkalkt. Er ontstaan ruimtes bij de wortels van de tanden en die gaan dan ontsteken. Ik ben 3 tanden verloren door die flauwekul en de ontsteking van de voor tanden heb ik daar ook aan te danken. Bovendien heb je steeds last van tandsteen. Waarvan de tandarts dan zegt dat je niet goed poetst. Ik ben gestopt. Kreeg wel wat commentaar van mijn nieuwe endocrinoloog in Maastricht, maar uiteindelijk gaf ook deze zijn toestemming. Ze weten van mensen die 5 jaar actonel slikken dat dit 10 jaar zijn werk blijft doen. Dus ik heb het 7 jaar geslikt dan kan het best zijn dat het 14 jaar houdt of nog langer. Maar dat zien we dan wel, als we nog op deze wereld rond tippelen. Dus stop met die rotzooi als je hem slikt, de voordelen wegen niet op tegen de nadelen. Bewegen is beter om geen bot-ontkalking te krijgen dan al die troep.
Viviënne
Comments

Ik heb heel wat te vertellen

%04 %540 %2011, %RPersoonlijkPermalink
Ik had de site verwijdert, niet omdat ik onder druk was gezet, maar omdat mijn moeder overleden was en die had mij ook nog onterfd. Verstoten tijdens haar leven en verstoten na haar dood. Waarom wordt je moeder als je alleen maar van "perfecte" kinderen kunt houden en de kinderen die dat niet zijn, naar de gaskamer brengt. Zo gebeurde dat in oorlogen, gehandicapte mensen werden aus radiert, weggepoetst.
Maar al snel merkte ik dat ik mijn uitlaatklep kwijt was. Er gebeurde dingen waar ik over wil berichten, leuke dingen, zoals het kopen van een huis, verliefd worden, seks hebben enz. , maar ook minder leuke dingen, zoals dat onterven en de voortdurende onmacht waar je inzit, omdat mensen niet weten wat Klinefelter is. Mijn evenwicht zoeken in deze tijd is vaak moeilijk en daarom heb ik een Blog nodig om al die dingen weer eens op te gaan schrijven, of van mij af te schrijven, om zo weer in het lood terecht te komen.
Viviënne
Comments