Om wat meer bekendheid te geven aan het leven van mij als transgender plaats ik de Blog die ik op de website heb staan over mijn geboorteafwijking het Syndroom van Klinefelter ook op deze site. Hoe tolerant bent U als lezer t.a.v. van transgenders? Een Transitie dus de overgang van Man naar Vrouw duurt 3 jaar. Na die 3 jaar kun je je laten opereren, dus de penis laten verwijderen en een vagina laten maken, borsten vergroten enz. Niet iedereen doet dat. Of ik het ga doen, hangt van mijn gezondheid af.
De regels om in Transitie te mogen gaan zijn streng. Je mag niet roken, geen alcohol nuttigen en geen drugs gebruiken.
Tijdens een transitie kun je je baardharen laten verwijderen, dat doe ik, een zeer pijnlijke bezigheid die niet verdoofd wordt. Dat verwijderen van de haren duurt zeker 3 jaar.
In die 3 jaar moet je als vroiuw gaan leven. Kleden als vrouw, opmaken enz. Maar dat is geen moeite voor me, ik geniet er zelfs van. Ja het is wel kostbaar, want mijn hele garderobe moet ik vernieuwen.
Gelukkig is er een winkel op de Heerlerbaan bij het winkelcentrum van Renata een vriendin van me, Renata's Festo, buiten het herstellen van kleren verkoopt ze ook tweedehands vrouwenkleding. Daar kon ik dan ook zonder dat je je hoeft te schamen even kijken wat je maten zijn. En wat mooie kleren uitzoeken en passen ze niet, dan kunnen ze altijd passend gemaakt worden.

Thuis zitten

%25 %404 %2020, %RPermalink
Nu is het wel te hopen, dat als de Corona crisis voorbij is, dat mensen wat meer begrip krijgen voor werklozen, gehandicapten, transgenders, zoals ik, ouderen enz. Het is geen pretje om alleen thuis te zitten. Werken is ook het hebben van sociale contacten, vaker nog belangrijker, dan het werk, van de andere kant is het zo, dat ik wat makkelijker kan omgaan met de huidige situatie, omdat toen ik bekend maakte dat ik liever vrouw wilde zijn dan man, me  zo wat iedereen in de steek liet. Dan krijg je dezelfde situatie als nu van een heleboel tot niks. Dat is niet gemakkelijk aangezien je ook nog in een transitie zit een overgang naar een ander hormoon vergt een heleboel van je zeker wat betreft de emoties. Gelukkig woon ik in een straat waar ik geaccepteerd wordt en ik moet zeggen dat het grootste gedeelte van Molenberg de Wijk daar goed mee omgaat. In mijn straat zijn een paar weggegaan maar super lieve mensen voor teruggekomen. 
Dus als de crisis voorbij is, denk dan ook nog eens aan al die werklozen gehandicapten enz. Thuis zitten alleen is niet leuk.
Viviënne
Comments